PSYCHIATRA:
Hmmm… Sąd, z ważnych przyczyn, mógłby zezwolić na małżeństwo z osobą niepoczytalną. Ale nie wiem, czy potrafiłaby pani się opiekować takim mężem specjalnej troski.


Andrzej Brzeźnik wpada w gniew.


ANDRZEJ BRZEŹNIK (wściekle, do psychiatry, słowami z pewnego zabawnego filmiku opublikowanego na YouTube.com):
“Wy jesteście od decydowania o swoich jajach! A nie o tym, kto jest psychiczny! Ty, kuźwa, przeklęty draniu! Z przeklętego, ruskiego kraju!”


Policjanci, psychiatra i pielęgniarka rozdzielają obejmującą się parę, a potem zakuwają Brzeźnika w kajdanki i wyprowadzają go z budynku.


ANDRZEJ BRZEŹNIK (odchodząc, słowami z tego samego filmiku):
“Niech przeklęty będzie ten kraj! I przeklęta będzie jego władza!”


Magister Murka zostaje sama w korytarzu.


MAGISTER MURKA (wzdycha):
Ech, a było tak blisko!…


Nagle wchodzi na scenę Laura, która trzyma w rękach karabin porzucony przez Andrzeja. Dziewczyna celuje w swoją byłą wykładowczynię. Pani magister robi przerażoną minę.


LAURA (śpiewa fragmenty piosenki “Murka” Sławy Przybylskiej):
“Żegnaj, nasza Murka, żegnaj, ukochana.

Bywaj i na wieki idź już precz!

Zaprzedałaś wrogom całą swą ferajnę…

Koniec z Tobą, Murka - zwykła rzecz!

Zaprzedałaś wrogom całą swą ferajnę…

Koniec z Tobą, Murka - zwykła rzecz!

Źle Ci było, Murka. Źle Ci było z nami.

Czy Ci nie starczało jeść i pić?

To przez Ciebie, Murka, zostajemy sami…

Koniec z Tobą, Murka, musi być!

To przez Ciebie, Murka, zostajemy sami…

Koniec z Tobą, Murka, musi być! (…)

Dawniej dostawałaś czarną tu machorkę,

Lecz nie fajczył z Tobą byle kiep.

Teraz z frajerami palisz złotą trojkę…

Żegnaj, nasza Murka! Kula w łeb!”


Laura zabija Murkę.


LAURA (triumfalnie):
I tak zostałam kimś w rodzaju “final girl”!


Studentka rzuca broń na podłogę i opuszcza teren uczelni. Kurtyna powoli opada. W tle słychać utwór “O Fortuna!” z oratorium “Carmina Burana” Carla Orffa.

K-O-N-I-E-C
Natalia Julia Nowak,

12-15 grudnia 2011 r.