- Status?
    - A u was ten, kto był w Solidarności, nie ma statusu?

    Weterani Wielkiej Wojny Ojczyźnianej nie płacili w Związku Radzieckim za przelot samolotem w dowolne miejsce kraju. Mieli ulgi i przywileje. I mieli szacunek. I mieli emerytury. I mieli wiele innych rzeczy, których nie miał zwykły człowiek radziecki. Mogli nawet kupić Wołgę, ale – jak mówili – po co im tyle wody...

    Weteranów na Ukrainie Leonida Kuczmy nie rozpieszczano już wprawdzie przywilejami. Musieli utrzymać się z dwudziestu dolarów emerytury, które nie zawsze przychodziły na czas. Czas nie przychodziły nawet przez rok. Ale szacunek i czerwona gwiazda na domu, mówiąca, że tu właśnie mieszka bohater - pozostały.

    Weterani Majdanu mają ponoć dostać legitymacje. Na razie tylko legitymacje. Nie dostanie jej Beata, bo nie było jej wtedy we Lwowie (na szczęście) . Nie dostanie jej Lowka, bo zdezorientowany olał całe to pomarańczowe zamieszanie i przez tydzień grał z Wasylem, swoim kumplem w szachy i pił na umór. Kiedy wytrzeźwiał, złożyli szachownicę. W małej skali wygrał Wasyl, w dużej - Wiktor Andrijewycz. Następnego dnia Lowka poszedł na wódkę – już bez Wasyla. Urżnął się w trupa. Śniła mu się piękna dziewczyna z warkoczami, ale szczegółów tego snu nie chciał opowiadać...


KOSZYK POMARAŃCZY

    Na lwowskim deptaku zmierzch zapada bardzo powoli. Może i chowa się słońce, może i robi się ciemno, ale ludziom to chyba nie przeszkadza. Spacerują, piją piwo, stają pod pomnikiem Szewczenki, śpiewają, obmacują się, płaczą, myślą, stoją... A ja siedzę w ostatniej już chyba knajpie i żegnam się ze Lwowem. Nawet to słynne lwowskie piwo nie wchodzi tak, jak zawsze. Właściwie to po raz pierwszy w życiu tęsknię do domu.

Rano już do domu.

A w koszyku dojrzewa dorodna mandaryna. Pomarańcze chyba szlag trafił.