A na samym lotnisku, podczas odprawy - doznałem dwóch kolejnych miłych "zaskoczeń": po raz pierwszy przy przechodzeniu przez bramkę nie musiałem ściągać butów i wyciągać paska ze spodni, co do tej pory zawsze przy odprawie w Krakowie było stałym rytuałem - i - nie uwierzycie Państwo - przy odprawie paszportowej polski funkcjonariusz oddając mi paszport po długim i wnikliwym studiowaniu podobieństwa mojej fizjonomii do zdjęcia w moim paszporcie, powiedział... "dziękuję". Byłem pod wrażeniem. Chyba naprawdę coś sie zaczyna zmieniać...

Zaczyna sie zmieniać, i owszem. Ale z cała pewnością jeszcze nie na tyle, żeby poważnie myśleć o powrocie - to tak uprzedzając ewentualne pytania czytelników.