Po ciekawym, zaskakującym dniu, pełnym wrażeń po odprowadzeniu Jadzi do kamienicy wracam z Marysią jeszcze powolnym spacerkiem do domu rozmyślając na temat całego dnia. Moje myślenie i rozważanie przerwał deszcz i musiałyśmy szybko biec. Rodzice wrócili już zmęczeni z pracy. Zjedliśmy wspólnie kolacje, poopowiadaliśmy sobie jak nam minął dzień, po czym każde z nas położyło się do łóżka. Tylko jeszcze Marysia delikatnie przypomniała o obiecanych jej ołowianych żołnierzykach.


Zakończył się kolejny dzień z życia nastolatki, nie zawsze łatwy, nie zawsze zrozumiały. Czas iść spać i czekać co przyniesie nowy dzień, więc dobranoc mój pamiętniczku do kolejnego wpisu z mojego nastoletniego życia…