Charakter związku bardziej szczegółowo (niż np. sama deklaracja przystąpienia) reguluje natomiast statut i stosowne regulaminy (w tym przypadku określając m.in. jak postępować winien rodzimowierca w rozumieniu tegoż związku)... Nikt bowiem nie staje się rodzimowiercą (jak za cudownym przemienieniem) przez samo złożenie deklaracji czy nawet przez przynależność do tego czy innego związku wyznaniowego (przy czym to, że stosowna, wymagana ustawowo dokumentacja złożona jest we właściwym urzędzie nie oznacza jeszcze, że wyczerpująco omawia dane zagadnienia.
Z tego względu w oficjalnych związkach tworzy się dodatkowe, zstępujące, wewnątrz obiegowe, objaśnienia i dokumenty, które bardziej szczegółowo regulują poszczególne kwestie). Nie należy bowiem mylić kwestii 'bycia rodzimowiercą' z 'przystąpieniem do związku rodzimowierczego'. Rodzimowiercą można być wcale nie będąc oficjalnie, formalnie zrzeszonym w jakimkolwiek związku... Podobnie, można złożyć deklarację przystąpienia do związku rodzimowierczego, a wcale rodzimowiercą nie być.
Innymi słowy, ktoś przystępujący do związku może być (we własnym, a nawet otoczenia mniemaniu) rodzimowiercą, lecz wcale zaraz nie koniecznie musi... I nawet jeśli samo wstąpienie do związku (złożenie deklaracji przystąpienia) formalnie nie wymaga od kandydata spełnienia żadnych specjalnych, dodatkowych wymogów (o ile wcześniejsze bycie / poczuwanie się rodzimowiercą przez samego zainteresowanego nie jest ku temu wystarczającym, kluczowym powodem), to zasadniczo nie złożona deklaracja przystąpienia (czy nawet nie przynależność do tego czy innego związku wyznaniowego) czyni z danej osoby rodzimowiercę, lecz rzeczywista wiara i przekonania.
Rodzimowiercą się bowiem albo jest albo nie - co najwyżej można sobie tego faktu w pełni nie uświadamiać... Inna sprawa, że o ile deklaracje złożyć może każdy, to już nie każdy (co naprawdę istotne) może zostać powołany do pełnienia kluczowych funkcji w ramach danego związku (osoba taka musi wpierw spełnić szereg określonych kryteriów, jak np. aktywny staż w ramach struktury danego związku).
Na zakończenie warto przytoczyć kilka innych - po za wyżej wymienionymi - ogólnych założeń wyznaniowych rodzimowierstwa. Przede wszystkim każdy rodzimowierca ma prawo wyznawać Boga / Bogów / Boginie, najbliższych swojemu pojmowaniu i rozumieniu, lub oddawać szczególną część Tym, którym w danej chwili powierza swój los. Rodzimowiercy Słowiańscy nie zastrzegają też sobie prawa do posiadania monopolu na prawdę. Uznają pluralizm religijny.