Thomas Monroe umiera w wieku 94 lat. Przez kilkadziesiąt lat wiódł życie zakonnika

a 30 ostatnich prawdziwego ascety, który to, co miał rozdał ubogim i służył najmniejszym. Do końca pozostał także samotnikiem i współbracia z Opactwa nic o nim nie wiedzieli. Całe dnie spędzał na modlitwie, kontemplacji, pomocy najbardziej pokrzywdzonym przez los i pisaniu kazań, a po śmierci okazało się, że czegoś jeszcze. Były to pamiętniki, w których wyjawił kim naprawdę jest.

Kropka. Koniec opowiadania. Czas powrócić do rzeczywistości.


 


Święty Paweł


 

Mówiąc o pierwszej „grupie”, o życiorysach osób kanonizowanych przykładem może być Św. Paweł - Żyd z Tarsu, wykształcony m.in. w Jerozolimie faryzeusz i prześladowca Chrześcijan. Ten urodzony wg różnych źródeł między 5 a 10 r. a zmarły między 64 a 67

w Rzymie człowiek jest przykładem niezwykłej przemiany duchowej. Porównanie dość kontrowersyjne, ale podobnie, jak Hitler niszczył inny naród, tamten - Żydów, ten - Chrześcijan będąc ich zagorzałym przeciwnikiem. Św. Paweł był m.in. obecny przy ukamienowaniu Św. Szczepana. Kamienujący złożyli u jego stóp swoje szaty, co oznaczało przyjęcie przez niego odpowiedzialności za wspomnianą śmierć. Osobiście brał udział także w prześladowaniu chrześcijan w Jerozolimie. Jak podają „Dzieje Apostolskie” wewnętrzna przemiana i nawrócenie zaszło w nim w 35 r. w drodze do Damaszku, do którego udał się z listami od tzw. Sanhedrynu z nakazem aresztowania zwolenników „nowej drogi”. Zbliżając się do celu został olśniony schodzącym z nieba światłem, po czym usłyszał głos Boga pytający, dlaczego Go prześladuje? Zdarzenie było przełomem w życiu Św. Pawła, który przyjął w Damszku chrzest oraz zaczął głosić Słowo Boże, zostając później jednym z Apostołów Jezusa a po śmierci świętym. Nazwany „Apostołem Narodów” odbył 3 wyprawy misyjne do Azji Mniejszej, Cypru, Grecji, Macedonii i Efezu. Przypisuje się mu także autorstwo 13 listów wchodzących w skład Nowego Testamentu. Św. Paweł został uwięziony w czasie prześladowania Chrześcijan rozpętanym po pożarze Rzymu w 64 r. Opinia publiczna oskarżyła o to Nerona, ten jednak chcąc uniknąć odpowiedzialności jako winnych wskazał chrześcijan. „Apostoł Narodów” został ścięty ponosząc męczeńską śmierć. Dziś uważa się, że wywarł znaczny wpływ na wczesnochrześcijańską doktrynę będąc zwolennikiem misji na pogan, a na drugie millenium jego narodzin 2008 r. ogłoszono Rokiem Św. Pawła.