3. Utrzymanie, a nawet rozwój tendencji do takiego kształtowania egzaminów zewnętrznych dla poszczególnych szczebli szkół, by sprawdzały przede wszystkim stopień osiągnięcia przez uczniów kompetencji ogólnokształcących.
4. Zobowiązanie organów nadzoru pedagogicznego do systematycznego organizowania szkoleń dla nauczycieli w zakresie wykorzystywania aktywnych metod kształcenia, nowoczesnych środków dydaktycznych oraz stosowania rozwiązań służących integracji wokół umiejętności.
Stałym elementem praktyki oświatowej powinny stać się następujące działania, podejmowane corocznie przez zespoły nauczycieli z poszczególnych szkół:
1. Ustalenie aktualnego poziomu kompetencji ogólnokształcących u uczniów w poszczególnych klasach. Jest to możliwe przy zastosowaniu testów zawierających zadania z wyposażeniem, tak by odpowiedzi uczeń musiał generować poprzez posługiwanie się badanymi kompetencjami.
2. Analiza wyników testów prowadząca do ustalenia, które kompetencje w poszczególnych zespołach klasowych nie są jeszcze właściwie opanowane i powinny być dalej rozwijane.
3. Dokonanie podziału zadań, pomiędzy nauczycieli, związanych z kształtowaniem konkretnych kompetencji w poszczególnych zespołach klasowych. Przydział zadań powinien uwzględniać specyfikę poszczególnych przedmiotów nauczania.
4. Opracowanie, przez poszczególnych nauczycieli, przedmiotowych programów nauczania, w których dobór tematyki lekcji, metod kształcenia i środków dydaktycznych uwzględniałby wyniki testu kompetencji i wspomniany przydział zadań. W trakcie konstruowania swoich programów, nauczyciele tworzący zespół powinni dokonać korelacji planowanych zabiegów mających na celu rozwijanie u uczniów określonych kompetencji.
5. Prowadzenie lekcji z wykorzystaniem aktywnych metod kształcenia i nowoczesnych środków dydaktycznych, w trakcie których uczniowie będą ćwiczyli wykorzystywanie potrzebnych kompetencji. Również prace domowe powinny wspierać nabywanie kompetencji ogólnokształcących.
6. Prowadzenie ewaluacji kształtowanych kompetencji i ewentualne modyfikowanie programów nauczania.
Można wyliczyć szereg działań służących nabywaniu wspomnianych kompetencji, które mogą podejmować uczniowie w ramach edukacji historycznej i które powinny stanowić nieodłączny element każdej lekcji historii (oczywiście nie wszystkie jednocześnie):