W każdej religii znajdziemy elementy, które są podobne do nurtu autorytarnego, oraz elementy podobne do nurtu humanistycznego. Zdaniem Fromma w łonie samego chrześcijaństwa toczy się zażarta walka między tymi nurtami i nie jest jednoznacznie pozwiedzane, ze religia chrześcijańska, jest religią polegającą tylko na podporządkowaniu się.

Fromm często cytuje Jezusa, jego słowa dotyczące dążenia do prawdy, miłości do bliźniego. W tych dwóch elementach znajdujemy bowiem trzon humanistycznego nurtu religii chrześcijańskiej. Człowiek nie jest tutaj tylko zabawką w rękach wielkiego boga, niezadowolonego z czegoś tam, jest istotą stworzoną na podobieństwo tego Boga, w samym Nowym Testamencie, akcenty zostają przeniesione z kary, na miłość, bóg karze owszem, ale jest jednocześnie miłosierny, jest bardziej ludzki, potrafi wybaczać, wysłuchać, poradzić, nie ciska tylko gromami i wstając rano nie zatapia kolejny raz świata w imię tylko sobie znanych motywacji.

Bóg w religiach lub nurtach humanistycznych w szczególności w obrębie mistycyzmu jest bogiem , który nie tylko karze, karze bardzo rzadko, ale jest miłosierny, jest dobry, stanowi dla człowieka, drogowskaz życia, poszukiwań samego siebie. Bóg w obrębie humanizmu stanowi pewien ideał do którego istota ludzka powinna dążyć, używając słów Fromma, „ jest symbolem wyższej ludzkiej jaźni”. Wiara w takiego humanistycznego boga nie polega tylko na wyrażaniu czci i bojaźni, ale przede wszystkim na radości, na afirmacji boskiego dzieła stworzenia, na wypełnieniu boskiego planu, polegającego na tym, że Bóg chce byśmy byli szczęśliwi, a jednocześnie moralni. W obrębie tego nurtu nacisk kładziony jest na możliwości samopoznania człowieka, wyposażonego wszak przez boga w wolna wolę i umysł, nacisk kładziony jest na poszukiwanie prawdy i patrzenie na życie z dystansem, na możliwości człowieka, a nie na jego wewnętrzne zło i ograniczenia, miłosierdzie, nie poczucie winy i kara są kluczem do zrozumienia boskich zmierzeń.

W religiach o nastawieniu autorytarnym po popełnieniu grzechu, człowiek musi odczuwać poczucie winy, musi przepraszać Boga, leżeć krzyżem etc., w nurcie humanistycznym musi dążyć do naprawy swej szkody, poprzez czynienie dobra w miejsce zła którego się dopuścił.

Dwa strumienie