I faktycznie jedyną zmienną mogącą wyjaśniać różnice w płacach kobiet i mężczyzn, którą biorą one pod uwagą, jest typ zajmowanego stanowiska, tak jakby na danym stanowisku pracownicy nie różnili się zakresem obowiązków ani jakością ich wykonywania (lewica zawsze miała awersję do indywidualności). Jest to tym śmieszniejsze, że w wielu krajach feministki same wymusiły parytety zatrudniania na różnych stanowiskach 50% kobiet. Domaganie się w takiej sytuacji, aby płciowe różnice w wydajności czy produktywności były odzwierciedlane przez zajmowane stanowisko to czysty nonsens...
Skoro "badaczki" nie mają zamiaru dowodzić swoich tez, tylko żalić się i wymuszać zmiany w kierunku urzeczywistniania tych tez, my „udowodnijmy, że nie jesteśmy wielbłądami”. W USA na podstawie ogólnokrajowych danych dotyczących wszystkich pracowników pokazano, że mężczyźni pod co najmniej 7 względami pracują od kobiet wydajniej i produktywniej:
1) Pracują oni dłużej, biorą mniej urlopów nie tylko tych związanych z opieką nad dzieckiem ale też dwa razy mniej urlopów chorobowych (mimo że przecież chorują częściej i umierają młodziej; a może odwrotnie, umierają młodziej, bo harują zamiast się leczyć?).

2) Wybierają wyżej dochodowe gałęzie gospodarki i w nich się sprawdzają.

3) Godzą się na większe niebezpieczeństwa. 94% wypadków w pracy dotyczy mężczyzn. Kiedy kobiety zatrudniają się w niebezpiecznych zawodach specjalnie dla nich zaostrzane są przepisy bhp (np. noszenie noszy przez sanitariuszy) albo są one chronione (w Iraku żołnierki mają 4-krotnie niższy odsetek zgonów niż żołnierze, ponieważ nie wolno ich posyłać w niebezpieczne miejsca).

4) Biorą na siebie większą odpowiedzialność.

5) Godzą się na większe niewygody.

6) Poświęcają satysfakcję z pracy na rzecz zarobków.

7) Są bardziej skłonni do poświęcania się na rzecz firmy, do miejsca pracy dojeżdżają z dalszych okolic, częściej godzą się na przeniesienia itd.
Wszystkie, poza drugą, wymienione wyżej różnice między produktywnością mężczyzn a produktywnością kobiet, w mniejszym lub większym stopniu dotyczą pracy na tym samym stanowisku. Dwoje pracowników biurowych tego samego szczebla, kobieta i mężczyzna, nie zwalnia się tak samo często do lekarza, dwóch taksówkarzy, kobieta i mężczyzna nie jeździ o tej samej porze i do tych samych dzielnic, lekarz częściej bierze na siebie większą odpowiedzialność niż lekarka (np. skomplikowane operacje), pracownik rzadziej niż pracownica narzeka na ciasne czy ciemne pomieszczenie biurowe, jest też bardziej skłonny niż ona przenieść się do fili firmy w odległym miejscu.