Dobrze byłoby więc, gdyby owocem działania komisji hazardowej były nie tylko wnioski dotyczące zabezpieczeń przed nielegalnym lobbingiem w trakcie stanowienia szczególnie wrażliwych ustaw, czy wnioski o odpowiedzialności za godzenie się na ten lobbing przez polityków uczestniczących w stanowieniu prawa, ale także przynajmniej doprowadzenie do świadomości społecznej, że z hazardem mamy pewien problem, zwłaszcza z hazardem w wydaniu państwowej firmy i dobrze byłoby zdecydować się, w którą stronę z tym hazardem idziemy: czy ideologicznie uniemożliwiamy rozwój, a nawet likwidujemy, czy praktycznie czerpiemy jak największe korzyści, dla realizacji innych zbożnych celów. Jeżeli miałaby to być jednak działalność przede wszystkim biznesowa, zasilająca w jak największym stopniu budżet, to może i warto, by w zarządzie Totalizatora zasiadła Magda, córka p. Sobiesiaka, jeżeli odziedziczyła po tatusiu zacięcie do interesów. Być może wtedy decyzje (cenowe) podejmowane przez ten zarząd byłyby mądrzejsze i po raz kolejny nie redukowały udziału Totalizatora w rynku hazardu z około 20 procent w roku 2008 do 15 w roku 2009.