Tak właśnie się stało. Tarcza została podzielona na tyle elementów, na ile się dało, a każdy z nich miał być umiejscowiony w innym kraju, natomiast krajami mającymi gościć te elementy miały być największe demograficznie i gospodarczo państwa nowej UE. Zatem jej instalacja miała na celu nie ochronę USA przed wyimaginowaną agresją ze strony Iranu lecz wyrwanie jak największego kawałka Europy Wschodniej spod ewentualnych wpływów Rosji.
Czy sprowadzenie do Polski armii amerykańskiej pod pretekstem obsługi systemu, który, mając zwiększać amerykańską zdolność do obrony przed państwem nie posiadającym głowic jądrowych ani rakiet międzykontynentalnych, drażniłby państwo posiadające takie głowice i takie rakiety, byłoby dla nas dobre?
Po zapaści i upadku Związku Radzieckiego świat zmienił się z dwubiegunowego na jednobiegunowy. A to oznacza, że część domen dawnego Związku Radzieckiego musiała zostać przejęta przez USA. Spadkobiercy sowietów musieli ustąpić jankesom pola w niektórych dziedzinach i na niektórych terytoriach. Wyrazem tego są takie zjawiska jak wstąpienie państw Europy Środkowo-Wschodniej do NATO i UE oraz niemal zerowy wpływ ideologiczny Rosji na ideologię światową, przy jednoczesnych panoszeniu się po świecie jankeskich wymysłów w postaci różnych organizacji praw jankesa (niesłusznie zwanych „prawami człowieka”) czy rezolucji instytucji międzynarodowych.
Pytanie tylko, czy już wszystkie domeny CCCP zostały przejęte przez USA czy może spadkobiercy sowietów trzymają się jeszcze gdzieś, gdzie nie mają już dostatecznie wiele siły, aby się trzymać? Od odpowiedzi na to właśnie pytanie zależy ocena, czy należało jeszcze bardziej docisnąć Rosjan w Europie Wschodniej czy nie, czyli czy należało wybudować w Polsce i Czechach tarczę antyrakietową i amerykańskie bazy wojskowe czy nie.