REWUSKI-a ten Szczęsny z Ukrainy? machając lekceważąco ręką Mówią że głupi, czytać ledwo potrafi, ale ręce wyciąga po srebrniki. Choć nieszczęśliwy on, i biedniutki, bo do kobiet szczęścia żadnego nie miał.


 


TADEUSZ REJTAN-Hańba im, wykrzykując hańba po wsze czasy, i pogarde dla zdrajców deklarować muszę. Mnie coś w tych snach, koszmarach nocy, i zjawach we majowe noce, w majówki tak zwane. I W dni wieszania zdrajców. Szubienice widzę na rynku, w Wilnie, i w Warszawie, ustawiane, i niejeden płacze ze strachu, a żal ściska mu gardło.


 


RZEWUSKI-Hańba zdrajcom po wsze czasy, a na hołotę bat.Kto dobre serce ma, ten bata używać musi, albo chociaż kija.


 


TADEUSZ REJTAN-a czasem i szabli


 


żona Rejtana podchodzi powoli, i mówi


 


ŻONA REJTANA-a oto i oni


a o mężu i patrząc w jego stronę


-Coś mi się tak zdaje, takie sny mają, że pomnik waszej czcigodności wystawią


a do gościa pokazując otwartą dłonią w stronę stołu -Zapraszamy na szklankę dobrego wina. Siadajcie


 


DRUCKI-a ja tu szachy mam, pokazując wszystkim w tym momencie szachy, które wyciąga z torby podróżnej i się nie rozstaje z nimi, nawet w drodze gram w szachy, sam ze sobą. Lubię myśleć, i konstruować plany na przyszłość, a potem działać


 


TADEUSZ REJTAN-a ja szabli wskazując spojrzeniem i gestem głowy w stronę przypasanej u boku szabli


 


RZEWUSKI-a ja pióra i z dumą unosi do góry pióro


 


TADEUSZ REJTAN-narzędzie trzeba szanować, mówi to z pewnością w głosie, i patrząc przed sibie i ćwiczyć sprawność, doskonalić, i do wprawy prowadzić coraz większej


 


RZEWUSKI-a gdy przyjdą posłowie, pytać co im powiesz?


 


TADEUSZ REJTAN-nie wiem jeszcze , każe czekać. Wojna to poważna rzecz, i sarmacka sprawa. Szabla to szlachecka broń, wiedz to.


 


RZEWUSKI-i ten Szczęsny, a pomyśleć że ojca jego kazałem wybatożyć w stepie, za kradzież bydła


 


PAN SOPLICA-to może inny Szczęsny był i z innego ojca


 


RZEWUSKI-może, ale też lubił sprzedawać nie swoje rzeczy, i miałem kozaków do tych spraw.