W dobie silnej konkurencji, wolnego rynku, swobodnego przepływu kapitału, czynniki z pierwszego spojrzenia nie istotne okazują się jednak bardzo ważne. Muzeum Guggenheima stworzyło swoje placówki bliźniacze w Walencji, Berlinie, Las Vegas, Guadalajarze oraz Abu Dhabi. Nie dziwi, więc fakt, że do kolejki ustawiają się kolejne miasta, inwestorzy patrzą na przestrzeń całościowo, bo jeśli w mieście nie ma kultury na wysokim poziomie, szkolnictwa, uniwersytetów, to sam przemysł czy stadiony nie spowodują napływu turystów i kapitału.
Kultura stała się kolejną gałęzią przemysłu, gdzie decydują prawa rynku, dlatego nawet w Wilnie planuje się realizację filii muzeum Guggenheima oraz Ermitażu. W sprawy te angażują się litewscy politycy z najwyższej półki. W naszym kraju mamy wciąż problemy z powstaniem odpowiedniego zbioru sztuki współczesnej.
 Nie wszyscy Polacy do końca rozumieją, że sztuka współczesna może odmienić kulturalną rzeczywistość miasta i przewietrzyć powietrze z zaprzeszłych form wystawiennictwa, gdzie po muzeum trzeba chodzić w kapciach i tylko w wieku szkolnym z panią nauczycielką za rączkę. Nowoczesnego muzeum chce nie tylko Warszawa, ale i 28 osób z Krakowa (głównie środowisko PO, Krakowski magistrat przyjmuje to ze sceptycyzmem), który jak czytamy w liście otwartym do dyrektora Fundacji Guggenheima w Nowym Jorku, piszą” "Jesteśmy przekonani, że Muzeum Guggenheima stanie się symbolem nowoczesności Krakowa. Dzięki niemu Kraków będzie oddychać dwoma płucami. Nie tylko jak dotychczas tym historycznym, związanym z Wawelem czy Starym Miastem, ale i nowoczesnym, na miarę XXI wieku". Co ciekawe pierwszy list nie dotarł do adresata, ponieważ wysłany był przez wspomniany krakowski magistrat, który źle wypełnił dane adresowe, pewnie wpłynął na to nieświeży oddech smoka wawelskiego; odpowiednik polskiej klątwy Tutenchamona.
Luwr w nowej ekspozycji dźwięczności jest na równi rozpoznawalny z ikonami lub markami współczesnego świata: Mercedes, Coca Cola, Luwr. Jest to jedno z najstarszych muzeów sztuki powstałe w 1793 roku, które wciąż cieszy się ogromnym zainteresowaniem zwiedzających. Luwr jest jednym z mocnych atutów miasta Paryża, jednym z czynników pielęgnowanego sukcesu tego miasta. Dziś muzeum staje się towarem eksportowym i jest to wyjątkowe zjawisko, spowodowane ruchem, jaki zapanował we współczesnym muzealnictwie: placówki, jeśli chcą zapewnić sobie byt muszą brać pod uwagę prawidła wolnego rynku, dobra sztuki stają się szlachetnym kruszcem, który należy odpowiednio przesuwać na planszy gry o wielkie pieniądze. Ogromne zbiory Luwru, w części prezentowane w ekspozycji Paryskiej pozwalają na to, aby zakładać filie w nowych czasem zaskakujących miejscach i zarabiać na tym dodatkowe pieniądze.