Seksualne doświadczenia mogą pomóc partnerom zwiększyć doznania fizyczne. Celem jest znalezienie sposobu współżycia, który był by interesujący i zadowalający dla obu stron. W miarę upływu czasu pary mogą wypracować różne metody które pozwolą na dawanie i przeżywane fizycznej przyjemności. Niektórzy mogą stwierdzić, że metody, które im odpowiadają najbardziej, to takie same jak przed wypadkiem. Jednakże używanie " starych " metod może nie dawać zaspokojenia. Można zacząć swoje poszukiwania od normalnych pocałunków, przytulenia i dotykania. W miarę odczuwania przyjemności mogą także próbować stymulacji seksualnej, seksu oralnego, seksu analnego lub innych metod zbliżenia intymnego.

Być może pary będą musiały wypróbować różne pozycje seksualne, aby znaleźć pozycję, która da im największy komfort podczas zbliżenia. Może to być konieczne ze względu na spastykę lub ból towarzyszący współżyciu. Jeżeli spastyka lub ból jest problemem, należy porozmawiać z lekarzem, który zaleci odpowiednie leczenie.

Na ogół potrzeba seksualna skojarzona jest z potrzebą miłości, przynależności i w związku z tym małżeństwa i założenia rodziny. Znalezienie odpowiedniego partnera, zwłaszcza w przypadku ciężkiej niepełnosprawności jest sprawą ważną, a zarazem bardzo skomplikowaną. To, co zdecydowanie powinno dominować w takim związku nie zamyka się w atrakcyjności fizycznej, a przede wszystkim psychicznej, osobowościowej. Pod tym względem nie ma istotnej różnicy pomiędzy osobami zdrowymi i po urazie rdzenia kręgowego. Zawsze chodzi tu o wzajemne zaspokojenie potrzeby emocjonalnej, seksualnej, wzajemnego porozumienia się. Gwarantem pełnego porozumienia oraz satysfakcji emocjonalnej i seksualnej jest wzajemna akceptacja siebie jako jednostki ludzkiej ze wszystkimi zaletami i niedostatkami. Na drugim planie znajduje się niepełna sprawność. Ważne jest, czy i jakie wartości, które reprezentuje osoba z niepełnosprawnością odpowiadają drugiej osobie, czy braki lub defekty są akceptowane nie tylko intelektualnie, lecz emocjonalnie, bez deprecjacji wartości drugiego człowieka. Dla partnera osoby o niepełnej sprawności istotne staje się uświadomienie sobie, czego oczekują i co w niej cenią. W każdym przypadku potrzebny jest realizm w samoocenie i ocenie partnera, wzajemne oczekiwania. Samooszukiwanie prowadzi zazwyczaj do rozczarowań, porażki.

Porozumienie się partnerów w sferze życia erotycznego, podobnie jak w innych dziedzinach stosunków międzyludzkich, przyjęcie wspólnego celu: miłości, akceptacji, pożądanej przez dwojga partnerów, bez poczucia winy z powodu odmienności, odbiegania od standardów, jest podstawą szczęśliwego życia dwojga ludzi.

Kobiety po urazie mogą ją wyrażać fizycznie i emocjonalnie. Musza jednak zrozumieć jak uszkodzenie wpływa na ich umysł i ciało. Kiedy potencjalne kłopoty są zażegnane, kobieta może czuć się dobrze w poznawaniu, odczuwaniu i cieszeniu się wszystkimi aspektami seksualności, bez względu na poziom uszkodzenia.

Jeśli istnieje potrzeba, osoby po urazie nie powinny unikać wizyty u specjalisty ,jeśli mają kłopoty związane z ich seksualnością. Na przykład psycholog może pomóc rozwiązać kłopoty z przystosowaniem się i relacjami w związku. Fizjoterapeuta może być pomocny w uporaniu się z kłopotami natury medycznej. Może polecić urologa lub ginekologa, który zajmuje się sprawami związanymi z rozmnażaniem się i seksualnością osób po urazie rdzenia.