Co to takiego "rympał"?

- Rympał, to pałka, gaz rurka. No wiesz, kolesie są ode mnie trzy razy więksi. No, ale on powiedział. – Po co masz sobie ręce brudzić, przyjdź do mnie, po prostu się tam przejdziemy, nikt nie będzie musiał być bity i jeszcze ładnie ciebie przeproszą (policja osiedlowa we własnym zakresie)

Jak myślisz, czy obrazy ukazujące przemoc mogą inspirować młodzież do stosowania przemocy w życiu?

- No na pewno! Ostatnio oglądałem w Polsacie program pt.: „Nasze Dzieci...”, Taki program o małoletnich zabójcach. Wypowiadali się w nim policjanci, pedagodzy, socjolodzy i psycholodzy; duża liczba ludzi, która w jakimś tam stopniu zajmuje się kształtowaniem młodych umysłów i analizowaniem ich. Taka kobieta socjolog, wspominała, że młodzi ludzie planują zbrodnie, a jak ją popełniają, to czują się jakby oglądali film. No, ale jak tam ktoś wymyśla, aby położyć komuś: akumulator na jaja, później obciąć mu palce, włożyć mu stopy do wrzącej wody – żeby ci nie uciekł, czy tam wydłubać oczy, serce łyżką... No to gdzieś musiał to zobaczyć. Bo nie wiem, czy tak siedząc i myśląc, tak znikąd może wpaść komuś do głowy, aby wyjąć komuś serce łyżką; a na filmach pokazuje się takie wymyślne, głupie mordy.

Gdzie spotykasz się ze zjawiskiem przemocy, inne źródła, niż telewizja: rzeczywistość, szkoła, dom, gry komputerowe, internet?

- Jeśli chodzi o szkołę, to znam przypadki postaci, które chodziły ze mną do klasy. Jeden gość, to bał się przychodzić do szkoły, bo gdy przychodził, to nie było: cześć! Tylko młucka i juma, juma hay (kradzież), cały czas szykany i wyśmiewki. No, bo gościu chodził ubrany w spodniach z kantem i w swetrze. Wyglądał odmiennie, reszta, to byli hip – hopowcy i dresiarze oraz kolesie, którzy się normalnie ubierali: jakieś tam jeansy, spodnie itd. – Ja się zaliczałem do hip–hopowców i do tych normalnych. No, a ten gościu, jakieś mokasynki, koszula i sweterek. Osobiście, ja tam do tego gościa nigdy nic nie miałem, za skórę mi nie zaszedł i nic takiego nie robił. Przychodził do szkoły, to cicho przemykał jak frajer, ale zawsze go ktoś gnębił. Czasem, jacyś kolesie go dziesionowali (paragraf 210–pobicie z wymuszeniem pieniędzy), byli i tacy, którzy chcieli go upalić marihuaną. I tak kiedyś rozmawiałem o nim z innymi, mówiąc: że wcale się nie zdziwię, jak ten gościu walnie samobója! – Nie wiadomo, jaką sytuację jeszcze miał w domu... To mnie tam jakoś specjalnie nie obchodziło, bo nie jestem jakąś tam instytucją socjalną. No, ale gdyby przyszedł pożalić się, mógłbym go wysłuchać, nic by mi nie szkodziło, 15 minut mu poświęcić. Inny przykład z ogólniaka. Jeden z kolesi aromaty stukał (pił) do ciasta Też wszyscy myśleli, że on popełnił samobójstwo, gdy parę dni w szkole go nie było. On był jakiś psychiczny, zachwalał te aromaty, że są dobre, że mają 70% alkoholu, wspominał też, że wcześniej wąchał klej. Uciekał przed czymś, no a jak przychodził do szkoły, to dla jednych był fazerem (człowiekiem pozytywnie zakręconym), a dla innych workiem treningowym. Wpływ Internetu? - Internetu nie mam,czasem coś tam ściągam z netu u kumpli. A czy oglądałeś może tzw. „ścięcie” dokonane przez fundamentalistów arabskich na Amerykaninie - Mój brat to oglądał. Pokazywali stronę w telewizji. Mówił, że nie wytrzymał, a inny mój koleżka patrzył i nie robiło na nim to żadnego wrażenia. Gry komputerowe? - Gra jest grą! To program, mający swoje punkty, i żeby przejść te wszystkie punkty często oznacza, że musisz tam wszystkich powystrzelać, to jest tylko taka przeszkoda – zręcznościówka, jeśli chodzi o gry strzelanki.