W zestawieniu prezentowanych postaw dwóch

szefów resortów można wyciągać mało budujące wnioski. Jeden publicznie

oświadcza, że nie będzie tolerował urzędnika szkodnika i pociągnie go

do osobistej odpowiedzialności. Drugi, w sprawie ewidentnej szkody, a

nawet wielu szkód – pięć kolejno przegrywanych spraw – najwyraźniej

przejawia skłonność do ochrony urzędników, którzy cyklicznie

niedopełniają obowiązków i narażają Skarb Państwa na szkody.

Dlatego

też sprawa egzekwowania od Antoniego Macierewicza zasądzonej kwoty

zadośćuczynienia może być tak interesująca, bo znamienna dla jakości

życia publicznego.

Przełom to w końcu czy tylko wyłom?

Witold Filipowicz
Warszawa, kwiecień 2008 r.
mifin@wp.pl