Totalne bezhołowie w aparacie administracyjnym jest faktem. Przykładów

na to dostarcza życie dzień po dniu. I nie zmienią tej rzeczywistości

nieustające występy medialne osobistości życia publicznego, które na

każdą okazję, bez względu na temat wystąpienia, mają przygotowaną

frazę” Polska jest demokratycznym państwem prawa”.

Nie zmienią

również tej rzeczywistości doniesienia, sporadyczne, o postawieniu

przed sądem jakiegoś funkcjonariusza publicznego za działania

przestępcze. Te pojawiające się informacje mają posmak wydłubywania

rodzynków z ciasta. A i same zatrzymania dziwnym zbiegiem okoliczności

mają zastanawiająco ograniczony zasięg. Zupełnie tak, jakby osoba

publiczna działała w całkowitej próżni.

To w sferze

kryminalnej, gdy już – z jakiegoś powodu – tzw. wymiar sprawiedliwości

zechciał się dobrać komuś do skóry. A co w sferze działań, które nie

mają cech przestępstwa kryminalnego, ale są oczywistą szkodą dla

interesu publicznego? Często przy tym i dla interesu prywatnego?

Tu

urzędnicy czują się jak ryba w wodzie. Każda niekompetencja, każda

głupota, często złośliwość, ale też i łamanie prawa dla własnych celów

uchodzą płazem. Za wszystko zapłaci Skarb Państwa. W tym za wszelkie

straty materialne, grzywny, wyroki, zasądzenia. I życie toczy się

dalej.

Ostatnio jednak wydarzyło się coś zastanawiającego.

Otóż minister Bogdan Klich publicznie oświadczył, że będzie dochodził

od Antoniego Macierewicza zwrotu zasądzonego zadośćuczynienia na rzecz

Marka Nowakowskiego. W raporcie likwidacyjnym WSI Macierewicz pomówił

Nowakowskiego o współpracę ze służbami specjalnymi poprzedniego

systemu.

Poza przeprosinami, Antoni Macierewicz ma zapłacić 30

tysięcy zadośćuczynienia. Oczywiście, wyrok jest skierowany w istocie

przeciwko Skarbowi Państwa, a ściślej przeciwko resortowi obrony, w

imieniu którego Macierewicz prowadził procedury likwidacyjne służb

informacyjnych. Jeśli sąd II instancji podtrzyma wyrok, to resort

będzie musiał te pieniądze wypłacić. Resort, czyli Skarb Państwa, czyli

my wszyscy.

Zapowiedź ministra Klicha o zamiarze

wyegzekwowania od urzędnika państwowego kwoty zasądzonej zdaje się

czynić swoisty wyjątek od powszechnej reguły. W tysiącach spraw, gdzie

na skutek działań urzędników państwowych Skarb Państwa ponosi straty

materialne w wyniku obowiązku pokrywania kosztów z różnych tytułów,

urzędnikom za to odpowiedzialnym włos z głowy nie spada.