Niszczyły więc szybko wszystkie stare księgi, święte symbole i znaki, i wszystko co tylko można było zniszczyć, oddziały wojsk obrońców  zgromadzone w okolicach Stradowa i Chodlika,   -terenów które zostawały jeszcze   w rękach powstańców z najdzielniejszym Bolesławem nazwanym póżniej " Zaginionym" lub "Wyklętym". Inne mniej cenne i wartościowe przedmioty  zakopywali nocą aby w lepszych czasach wydobyć je z ziemi.

Pozostałości spalili w wielkim ognisku gdy okupanci wraz z grupą zdrajców zdobywali święte wzgórze w Stradowie, a w Krakowie padł kopiec wróżów.


Wg. legendy Bolesław popełnił wtedy samobójstwo, a jego ciało wrzucili wojownicy do wielkiego ogniska, aby nie dostało się w ręce wroga, wg. innej historii, część powstańców przedarła się przez pierścień wroga i ucieka gdzieś w góry świętokrzyskie, po czym ślad po nich zaginął. a ich potomkami mieli być miedzy innymi słynny Zawisza Czarny, i arianie.

Ale jeden z  wróżów nie wytrzymał i "chlapnął", może nie chlapnął,  wiedza przekazywana była w sposób tajemny i płynęła z ust do ust. Potem parę stuleci później ktoś to musiał  wypuścić z rąk, i księga zapisana  w zaszyfrowanym języku wyszła niejako na zewnątrz do niewtajemniczonych.. 
Stanisław siedział cicho, jego matka nazywała się z domu Wojnicz, i była spokrewniona zarówno ze słynnym profesorem astrologi i astronomii Michałem   Wojniczem, jak i z rewolucjonistą i buntownikiem, Michałem Wojniczem z Grodna,  do którego rąk trafiła Księgą. A jego dziadek miał nawet odwiedzić kiedyś jeszcze w latach dwudziestych  ubiegłego wieku antykwarystę, kiedy wracał do domu "z ameryki", gdzie  pojechał aby się dorobić.W jakim mieście mieszkał wtedy Wojnicz, Stanisław nie pamiętał.
Znowu zadzwonił telefon, i kiedy odebrał go  Złomek mówiąc do słuchawki przeciągłe  - haaaloo...haaalo!,

 -wyraźnie nie zadowolony że ktoś przeszkadza im w rozmowie,

  tajemniczy głos w słuchawce powiedział:

  -dziś wieczorem zbiera się Czarne Koło, spotykamy się w umówionym miejscu,

po czym rozłączył się. W pokoju zapanowała głucha cisza,  jakby ciemności było za mało, bo zrobiło się ciemno i głucho.