2. Relacje dotyczące tej sfery prywatności polityków często odbywają się według schematu: jak jest – jak powinno być, co ujawniać ma małość polskiej klasy politycznej, jej zaściankowość i odbieganie od standardów europejskich.
3. Natrząsanie się z wyglądu zewnętrznego, niedoskonałości stroju itp. polityków, zwłaszcza tych pierwszoplanowych jest sposobem cenzurowania. Wszak jest to kolejny - obok poglądów, kompetencji i skuteczności element, który poddać można krytyce i negatywnej ocenie.