Elementem łączącym te trzy filary subkultury, który można by scharakteryzować jako podstawowy przejaw kultury jest oswajanie rzeczywistości i próba określenia swojej tożsamości. Dzięki opisowi otaczającego go świata raper definiuje siebie, odtwarza rzeczywistość dookoła niego, wpisuje swojego słuchacza w grupę ludzi o zbliżonych poglądach, reduplikuje mity codzienności, a zarazem produkuje wiedzę, nadaje znaczenia i wciąga w pole widzenia. Graficiarz (Writter) poprzez oznaczanie terytorium swojej działalności, a także publiczne uzewnętrznianie swoich artystycznych skłonności stara się utwierdzić w przekonaniu o przynależności do określonego miejsca i społeczności. Tancerz Break Dance dzięki kontroli nad swoim ciałem pokazuje nam, że można mieć nad nim władzę, władzę nad naturą dzięki wytworom kultury. Kultura jawi się nam tu jako sposób ujarzmiania natury, poprzez kontrolę ciała, werbalną reprezentację i terytorialne naznaczenie.

W ciągu paru lat subkultura Hip Hop z pozycji niszowej stała się częścią głównego nurtu i poważną gałęzią biznesu. Choć ostatnio troszkę mniej głośno na ten temat, to styl ten z pewnością na trwałe wpisał się do kulturowego dyskursu. Hip hop jest subkulturą wyrosłą jakby od dołu, jej korzenie sięgają afro amerykańskiej społeczności Nowego Jorku lat 70tych. Tworzenie muzyki za pomocą miksowanej na żywo muzyki z gramofonów, „połamany taniec” najczęściej improwizowany na ulicy, a także sztuka malowania architektury sprayami do samochodów , wszystko to wytworzone zostało bez odgórnej edukacji czy planu, żywiołowo i amatorsko lecz zarazem innowacyjnie, bez nadbudowy teoretycznej. Ta żywa tkanka kulturowa zaczęła ewoluować i rozrastać się, aż w końcu, na skutek nadmiernej eksploatacji, a zwłaszcza za sprawą komercjalizującego wpływu biznesu zdaje się obecnie powoli obumierać, czy raczej zastygać w masowych formach społecznego odbioru.


BIBLIOGRAFIA


Barker, Ch., „Studia Kulturowe. Teoria i Praktyka”, Kraków 2005
Baudrillard, J., „Społeczeństwo konsumpcyjne, jego mity i struktury”, Warszawa 2006
Bauman, Z., „Globalizacja”, Warszawa 2000
Foucault, M., „Nadzorować i karać”, Warszawa 1998
Hoggart, R., „Spojrzenie na kulturę robotniczą w Anglii”, Warszawa 1976