Errare humanum est


(niniejszy artykuł jest skrótem mego opracowania opublikowanego kiedyś na
www.L-earn.net)

Na końcu artykułu Podstawowe błędy w myśleniu napisałem tak: "...Chciałby zwrócić uwagę na jeszcze jeden błąd myślenia - fetyszyzowanie logiki. Pełna poprawność logiczna nie jest ani łatwa ani zawsze nieodzowna ("wszystko ma swoje miejsce i czas"). Nawet w dowodach twierdzeń matematycznych, które uznawano za ścisłe, zdarzają się rewizje po latach. Logiczne myślenie jest tylko małym wycinkiem możliwości naszego mózgu. Logika wręcz ogranicza ten etap myślenia i działania, który nazywamy kreatywnością. Popełnianie błędów odgrywa ważną rolę w naszym doświadczeniu i uczeniu się, a błąd jest elementem 'mechanizmu' wprowadzania korekt w działaniu.". 
....

W większości książek Edwarda de Bono znajdziecie odniesienia do roli błędu i prób w przełamywaniu schematów myślowych.

Teraz chcę pokazać bliżej, co miałem na myśli, przynajmniej częściowo, bo omawiając elementy pozalogiczne powinienem wspomnieć o uczuciach, o inteligencji emocjonalnej, ruchowej i wielu innych, ale tu skupimy się tylko na roli błędu. 
O samych błędach można by napisać obszerną książkę.
I faktycznie, napisano - nie jedną. Na końcu zamieszczam wykaz paru z nich, ale tu wspomnę jedną z nowszych, którą przeczytałem już po napisaniu tego artykułu i wymyśleniu jego tytułu.
Zadziwiło mnie to, że jest on zgodny z tytułem jednego z rozdziałów owej książki. Jest to "Myślę, więc się mylę" autorstwa Jean Pierre Lentina. Chociaż ów rozdział jest raczej o czym innym, to czuje się usprawiedliwiony z tytułu tego artykułu.
Kogo dziwi chwalenie błędu, tego zachęcam oczywiście nie tylko do niniejszego krótkiego omówienia, ale przede wszystkim do wspomnianych książek.

Otóż:
Błąd nie jest niczym dziwnym. To pierwszy etap wszelkiego poznania. - E.A.Ch. Alain