W takim razie, w jaki sposób cechy despotyzmu mają się do postępu ludzkości? I jak słowa J. S. Milla, że „Despotyzm zwyczaju jest wszędzie stała przeszkodą dla postępu ludzkości” mają się do czasów dzisiejszych?

Globalizacja - przynosi postęp czy go hamuje?

Jeżeli będziemy patrzyli na ogólny przebieg wydarzeń, to za sprawa globalizacji następują ogromne zmiany w sposobie funkcjonowania tego świata. Wszystkie, bowiem społeczeństwa wyrównują swój poziom, na czym korzysta ludność z krajów trzeciego świata, które nie są dobrze rozwinięte. Jest to w fenomenalny sposób pokazane w filmie, T.Burtona Charlie i fabryka czekolady, gdzie dzięki wygranej chłopiec z biedoty zostaje następcą potentata czekoladowego, a to wszystko za sprawą promocji zwykłych batoników. W taki sposób jest wykazywany znaczny postęp, ale z kolei z drugiej strony, w procesach globalizacji, społeczności lepiej rozwinięte równają do tych słabszych, gdyż wszyscy opierają się na identycznych wzorcach. Jak już wcześniej napisałam, globalizm, który możemy utożsamiać z despotyzmem konsumpcyjnym, hamuje rozwój, a społeczeństwa, które powinny rozwijać się zarówno tożsamościowo jak i kulturowo, zaczynają się opierać na nic niewartych wzorcach, a tym samym zaczyna się powolny proces cofania się społeczeństwa w procesach dziejowych. Globalizm bowiem odnosi się do naszych podstawowych instynktów i potrzeb np. chęci posiadania. Są one jednak w większości przypadków realizowane nieświadomie, gdyż nie jesteśmy w stanie odróżnić faktu od iluzji, która jest wytwarzana w ramach naszej rzeczywistości. W jaki więc sposób despotyzm zwyczaju ma zastosowanie w dzisiejszych czasach, które na swój sposób, które są identyczne z despotycznymi poczynaniami. Sam fakt, że żyjemy w czasach globalizmu sprawia, że nasz rozwój zostaje definitywnie zatrzymany. Nie jesteśmy w stanie przeciwstawić się jej destrukcyjnemu wpływowi, jak i czynnikom pośrednim, np. konsumpcjonizmowi.

Obiektywne źródło problemu

Z drugiej jednak strony sam J. S. Mill w swojej książce O wolności. mówi, że despotyzm zwyczaju niszczy jednostkę, ale dlatego, że w sferze, która go interesuje ma prawo narzucać swoje prawa, a tylko sam człowiek ma prawo rozstrzygać, czy przystaje na takie traktowanie. Zaznacza jednak, że nie nikt nie może nam wydawać rozkazów, bo prawo do tego ma tylko ta osoba, która ma powinność późniejszego przyjęcia na siebie ewentualnych konsekwencji. Zauważa również, że jeżeli zostaje wykazana szkoda na rzecz jednostki czy społeczeństwa pod wpływem owych działań, to staje się to kwestią w dziedzinie prawa i moralności, za które jest wyznaczona określona kara. Pokazuje w swoim dziele, że globalizm kształtuje nas już od najmłodszych lat, a na władze absolutna owego podmiotu nie mamy wpływu, gdyż oddziałuje na nas już w pierwszej fazie naszej egzystencji. Jak już wcześniej zauważyłam, są jednostki, które dobrowolnie poddaj się despotyzmowi zasady. Mill rozwija tę myśl i podkreśla, że nie należy ratować jednostki, która nie chce naszej pomocy, a tym samym jej problemy przestają być naszymi problemami i pokazuje, że wybierając despotyzm zwyczaju świadomie czy nieświadomie chronią się przed działaniem innych form, które mogłyby powodować większy zamęt w życiu społecznym. Podkreśla, że jeżeli globalizm będzie oddziaływał na wszystkie dziedziny naszego życia, to w końcu nasz stan istnienia będzie się pogarszał z każdym dniem, aż w końcu ktoś nie obali naszych teorii i przekonań, inną zupełnie nowatorską ideą.