Przyczyny powstawania sytuacji kryzysowych w zespole:

1. Współzależność pracy w zespole:

    - różnice kompetencji poszczególnych członków zespołu,

    - różnice zadań w kwestiach istotnych dla zespołu,

    - ograniczenie możliwości zaspokojenia wszystkich oczekiwań np. co do pracy, urlopów, premii czy podwyżek,

    - poczucie niesprawiedliwości związane z zasadami rozdziału 

      obowiązków i nagród,

2. Zła komunikacja:

    - utrudnienia w przepływie informacji,

    - niejasne polecenia,

    - brak okazji do wyjaśnienia wątpliwości,

    - nieefektywne zebrania zespołu,

3. Brak wzmocnień pozytywnych:

    - stałe podnoszenie wymagań bez doceniania sukcesów,

    - znacząca przewaga krytyki nad uznaniem,

    - brak wsparcia w sytuacji zmian i kryzysów,

4. Przewaga rywalizacji nad współpracą:

    - akceptowanie podziału na lepszych i gorszych,

    - siłowe rozwiązywanie konfliktów,

    - brak szacunku dla różnych opinii i interesów.

Kenneth Thomas podaje 5 strategii rozwiązywania konfliktów wraz z krótkim opisem, kiedy dana strategia się sprawdza oraz zarys roli menedżera w zarządzaniu konfliktem.


 


Rywalizacja


 


Ma miejsce w momencie, gdy jedna strona wykazuje bardzo silne pragnienie zaspokojenia swojego interesu i bardzo słabe pragnienie zaspokojenia interesu strony przeciwnej. Mimo oczywistych negatywnych skojarzeń, strategia rywalizacyjna ma też swoje plusy. Chroni przed wpływem ludzi niekompetentnych. Sprawdza się w sytuacjach, w których konieczne jest natychmiastowe działanie, np. wtedy, gdy kierownik chce wprowadzić niepopularne acz konieczne rozporządzenia.


 


Współpraca


 


Występuje wtedy, gdy mamy na uwadze zaspokojenie interesu swojego i strony przeciwnej. Stosując strategię współpracy – uczymy się obiektywizmu. Sprawdza się to w sytuacjach, w których kompromis jest złym wyjściem. Współpraca polega wtedy głównie na integracji różnych poglądów.