Ani ludziom nauki, ani poprzednim cywilizacjom czy też kulturom nie udało się i na pewno w przyszłości nikomu nie uda się wynaleźć sposobu na spowolnienie czy też zatrzymanie lokomotywy czasu, która pędzi bezwzględnie, na nic nie zważając.

Mamy codziennie mnóstwo zadań do wykonania. Terminy, spotkania, projekty… Tyle w nas pogoni, stresu i niepokoju… Ale czy to wszystko jest nam potrzebne?

Ile dostajesz dziennie maili? 20? 50? Więcej? Jeśli pracujesz „przy biurku", to prawdopodobnie mail jest Twoim narzędziem pracy i co chwilę słyszysz „bżżżding" sygnalizujące nową wiadomość.

O ile podniesie się poziom wszechoceanu, jeśli zbudujemy oraz zwodujemy statek o wyporności 1 000 000 ton i maksymalnie go załadujemy?

Ludzie żyjacy w czasach nowoczesnych poprzez swój bardzo szybki styl życia oraz burzliwą karierę zapominają o tym, co rzeczywiste.

Pracowałeś jak szalony przez ostatni rok. Zostawałeś po godzinach w pracy albo zarywałeś nocki ucząc się do egzaminu. Jesteś zmęczony, wyczerpany, wypruty z jakichkolwiek sił witalnych.

Mijamy się z każdym dniem coraz szybciej, staliśmy się dla siebie nawzajem jedynie marną scenografią. Ty jesteś tłem dla mojej sceny, ja dla twojej i tak dalej.

Ilu z nas chciałoby wiedzieć, ile czasu pozostało do końca bloku reklamowego w przerwie filmu?

"Opowieści Galicyjskie" pióra Andrzeja Stasiuka to obszerny zbiór opowiadań, które wcześniej cyklicznie ukazywały się w „Tygodniku Powszechnym”. Każde z opowiadań stanowi osobną całostkę znaczeniową, a mimo to nie można oprzeć się wrażeniu, że kompletne są jedynie wtedy, gdy czytane jedno po drugim, jako całość.