„Pamiętam, że kiedy byłem mały…” No właśnie, pamiętam. Czym dla każdego człowieka jest wspomnienie, jaką ma wartość, i jaki wywiera wpływ na nasze życie?

Jeśli by rozpatrywać istnienie Boga, istoty tak wszechmocnej że mogłaby zapoczątkować wszelkie istnienie od materii nieożywionej poprzez proste organizmy po inteligentne stworzenia takie jak my ludzie. Można by powiedzieć, że to my otrzymaliśmy największy dar.

Można zaryzykować stwierdzenie, iż sztuka to zjawisko społeczno – kulturowe, istnieje na to wiele dowodów.

Umierasz. Tak, ty.

I oto, kiedy kursor myszki zmierzał ku przyciskowi "Zamknij" ręka mi się zatrzymała. Spojrzałem na ikonę mojego edytora tekstu i nagle postanowiłem go wcisnąć.

Kim jestem? Dokąd zmierzam? Skąd przychodzę? Gdzie jest moje miejsce we wszechświecie? Odkąd człowiek stał się homo sapiens zadaje sobie te pytania i tak naradziła się filozofia. Pytania o byt, o tożsamość, o absolut. W pewnym momencie życia każdy chciałby znać na nie odpowiedź. Sztuka ich poszukiwania w dużym stopniu stanowi...

Cały tragizm sytuacji spoczywa we wspomnieniach. Pamięć upomina nas. Mówi. Dotyka starego, nie uwzględniając zmian. Ci, którzy byli nam bliscy, pojawiają się nagle jako zmory.

Nie ma nastolatka, który by nie mówił o miłości. Jeśli jednak znajdzie się taki, co o niej nie mówi, to na pewno o niej marzy. Uczucia to temat przewodni każdej młodej egzystencji.

„Nie, ta do Ciebie zupełnie nie pasuje” – słyszysz i odkładasz najładniejszą sukienkę, jaką kiedykolwiek widziałaś. Chciałabyś zapisać się na jogę, jednak rady koleżanek skutecznie odwodzą Cię od tego pomysłu.

Fałsz jest integralną częścią ludzkiego życia - czasem używamy go z premedytacją, a czasem wręcz automatycznie, podświadomie, a dopiero po chwili dociera do nas, że powiedzieliśmy nieprawdę... ale jest już za późno na sprostowania.