Kiedy pierwszy raz przeczytałam w książce Dr Northrup, że nie powinniśmy walczyć z chorobą, ale posłuchać, co ona ma nam do powiedzenia, czego chce nas nauczyć, poczułam bunt. Tak bardzo byłam przesiąknięta przekonaniem, że z chorobą należy walczyć, wypalić ją, wyciąć. Jednak kiedy zrozumiałam, że choroba bierze się z mniej lub bardziej długotrwałego przeciwstawiania się własnym, głębokim potrzebom, okazało się, że wcale nie muszę z nią walczyć, a tylko pozwolić sobie na popłynięcie z prądem, na zaspokojenie potrzeb.