Uwaga na antykoncepcję hormonalną

Coraz częściej zdarza się, że przyczyną późniejszych trudności z poczęciem jest długotrwałe, nieprzerwane stosowanie antykoncepcji hormonalnej. Nie jest niczym niezwykłym niepłodność utrzymująca się od trzech do sześciu miesięcy po odstawieniu pigułek, zwłaszcza gdy przed rozpoczęciem ich przyjmowania kobieta miała nieregularne cykle. Układ hormonalny jest układem niezwykle czułym – nawet najmniejsze zmiany w nim mogą przyczynić się do czasowej, a nawet trwałej niepłodności. Szczególnie niebezpieczne są zaburzenia w produkcji hormonów progesteronu i estrogenu. Pierwszy z nich wstrzymuje dojrzewanie kolejnych pęcherzyków w cyklu i jest odpowiedzialny za prawidłowe przygotowanie wyściółki macicy do zagnieżdżenia zarodka. Jeśli ciałko żółte produkuje go za mało, pojawia się ryzyko poronienia. Niewłaściwe stężenie drugiego hormonu – estrogenu – także jest przeszkodą przy implantacji zarodka u utrzymaniu ciąży.

U kobiet przyjmujących pigułki antykoncepcyjne obserwuje się zaniżony poziom witamin B2, B6, B12, C oraz kwasu foliowego w porównaniu z kobietami nie stosującymi preparatów hormonalnych. Mają one natomiast podwyższony jest poziom witaminy A, żelaza i miedzi. Zatem przyjmowanie minimalnych zalecanych dziennych dawek witamin B2, B6, B12, C, E, a także kwasu foliowego może wspomagać powrót płodności po odstawieniu pigułek.

Po odstawieniu antykoncepcji hormonalnej interpretacja objawów płodności może być utrudniona z powodu ciągłej obecności śluzu. Niekiedy taka sytuacja może utrzymywać się nawet przez dwa-trzy lata. Kobieta powinna wtedy bardzo uważnie obserwować wszystkie zmiany zachodzące w obrazie śluzu wskazujące na płodność (takie jak nieznaczna choćby rozciągliwość) i odczucia, jakie daje jego obecność. Niezmieniająca się wydzielina jest sygnałem płodności. Zaleca się także odczekanie ze staraniami o poczęcie przynajmniej trzy miesiące po odstawieniu pigułek, aby organizm mógł w naturalny sposób powrócić do cyklu płodności.
Uwaga na wkładki

Wkładki domaciczne umieszczane w macicy są obcymi ciałami i wywołują warunki sprzyjające zakażeniom wewnątrzmacicznym. Nitka od wkładki przeprowadzona przez szyjkę macicy może działać jak „lont” dla przemieszczania się bakterii, może również powodować podrażnienie ścianek szyjki macicy. Taki stan zapalny już po usunięciu wkładki może niekorzystnie wpływać na wytwarzanie śluzu szyjkowego najlepszej jakości. U wielu użytkowniczek wkładek w obrębie miednicy rozwija się jakaś forma łagodnej infekcji, która nie pozostaje bez wpływu na płodność.