Stawiam wobec powyższego wniosek. Nie bądźmy paranoikami obawiającymi się potencjalnego zagrożenia od każdego, kto się pojawi w naszym otoczeniu, a pochodzi z konkurencji. Współpracujmy. Rozmawiajmy. Nie siejmy apokaliptycznych wizji dla dalszej działalności mającej na celu rozwój koszykówki. Rywalizujmy, a przez to ‘produkujmy’ coraz lepszych graczy, coraz lepiej funkcjonujących w zespole i realizujących swoje marzenia. Dla dobra młodzieży.