Tak mijały mi dni beztrosko, a decyzja o kierunku studiów nie przychodziła.
Aż w końcu przyszedł dzień, od którego moje życie diametralnie zmieniło kierunek. -Tu Frankowskiemu zadrżał głos, jak osobie, która żywo pamięta wzruszające momenty swojego życia. Wyciągnął srebrną tabakierę, wciągnął nosem szczyptę tabaki i kontynuował dalej.
    To był majowy poranek, najpiękniejszy dzień, jaki było mi dane widzieć w Londynie od momentu przybycia tam. Kwitnące drzewa, kwiaty, motyle i uśmiechnięci uprzejmi ludzie. Słońce ten boski akumulator ładujący ludzką baterię wszelką energią potrzebną człowiekowi by niczym Dawid z Goliatem, miał siłę zmierzyć się z całym światem. Przechadzałem się właśnie po parku, gdy usłyszałem krzyki przerażonych ludzi, którzy odskakiwali na trawnik w panice. Po żwirowej alejce galopował spłoszony koń, biegnąc na oślep przed siebie. W jego siodle kurczowo trzymająca go za szyję siedziała przerażona młoda amazonka, była blada jak papier i przerażona niczym człowiek na widok bestii piekielnej. Jeszcze moment i kobieta owa spadnie i skręci kark. Nie myślałem długo, podbiegłem do młodego człowieka, który stał obok wraz ze swoim wierzchowcem sparaliżowany strachem, odepchnąłem go zdecydowanie i jednym skokiem dosiadłem srokacza. Spiąłem go mocno i pogalopowałem za spłoszoną amazonką. Wkrótce dopadłem dziewczynę i zdecydowanym mocnym chwytem zmusiłem spłoszonego ogiera by się zatrzymał. Blada kobieta osunęła się zemdlona w moje ramiona. Wtedy w promieniach złotego słońca zobaczyłem, jaka jest piękna. To było ziemskie wcielenie Wenus, Afrodyta Albionu, poczułem ukłucie i wiedziałem, co to za ból, to Amor wbił głęboko swą strzałę w moje serce.
    Tak poznałem Penelopę młodą Angielkę z dobrego domu. Miłość była dla mnie dotąd nieznanym zjawiskiem, a raczej znanym tylko z kart literatury i powiem z całą odpowiedzialnością, że nie ma takich słów, które potrafiłyby opisać, co się działo wtedy ze mną. Spotykaliśmy się z Penelopą niemal codziennie. Rozmawialiśmy o wszystkim począwszy od poezji, a skończywszy na bezmiarze kosmosu i roli Boga we wszechświecie. Czas mijał, kończyło się lato, a ja nie zdecydowałem o studiach. Nie potrafiłem skupić myśli na niczym innym poza piękną Penelopą.