Zaznaczyć także należy, że błąd sprawcy co do znamion czynu zabronionego może być istotny lub mniej istotny. Z błędem istotnym będziemy mieli do czynienia w przypadku gdy sprawca pozostaje w nieświadomości co do podstawowego znamienia czynu zabronionego - np. jeśli jaka osoba podaje nieprawdziwe dane w trakcie udzielania pozwolenia dewizowego (art. 85 § 1 KKS), ale nie jest świadoma że dane te są nieprawdziwe, pozostaje w istotnym błędzie. Natomiast jeśli sprawca pozostaje w błędzie co do wysokości znaków akcyzy, to błąd należy zanuć za nieistotny (art. 63 KKS).
Błąd co do okoliczności wyłączającej bezprawność
W myśl art. 10 § 3 KKS, nie popełnia przestępstwa skarbowego lub wykroczenia skarbowego, kto dopuszcza się czynu zabronionego w usprawiedliwionym błędnym przekonaniu, że zachodzi okoliczność wyłączająca bezprawność.
Wyłączenie bezprawności to instytucja znana przede wszystkim prawu karnemu. Na gruncie kodeksu karnego wyróżniamy następujące przesłanki wyłączające bezprawność:
- obrona konieczna;

- stan wyższej konieczności;

- kolizja obowiązków;

- dopuszczalne ryzyko.
Ze względu na charter czynów penalizowanych przez KKS oraz przez wyraźnie wskazanie w art. 20 KKS, do wyłączenia odpowiedzialności karnej skarbowej będą miały zastosowanie tylko i wyłącznie przepisy o dopuszczalnym ryzyku.
Zgodnie z art. 20 § 5 KKS, nie popełnia przestępstwa, kto działa w celu przeprowadzenia eksperymentu technicznego lub ekonomicznego, jeżeli spodziewana korzyść ma istotne znaczenie poznawcze lub gospodarcze, a oczekiwanie je osiągnięcia, celowość oraz sposób przeprowadzania eksperymentu są zasadne w świetle aktualizowanego stanu wiedzy. Jeżeli osoba przeprowadzająca eksperyment ekonomiczny lub techniczny doprowadziła (w jego wyniku) do objętych przepisami prawa karnego skutków (na gruncie prawa karnego skarbowego będą to głównie szkody w mieniu), a jednocześnie zachowała wszystkie wymienione wymogi, to nie poniesie żadnej odpowiedzialności karnej z tego tytułu.
Stwierdzić jednak należy, że ta przesłanka wyłączenia odpowiedzialności będzie miała niewielkie zastosowanie w przypadku odpowiedzialności karnej.
W tym miejscu wskazać należy też, że z przesłanki tej nie będzie mógł skorzystać podatnik, który uporczywie nie wpłaca podatku, bo obawia się, że nie będzie miał środków na zapłacenie pensji swoim pracownikom i na bieżącą działalność firmy (a więc jego działanie wypełnia czyn określony w art. 57 KKS), po pierwsze dlatego, że jego czyn stanowi wykroczenie skarbowe, a po drugie, że KKS, w przeciwieństwie do Kodeksu karnego, nie przewiduje możliwości wyłączenia odpowiedzialności w oparciu o stan wyższej konieczności.