Frank Vanderlip w swojej publikowanej po latach autobiografii pisał o tym zdarzeniu bardzo sugestywnie: „działałem tak skrycie i potajemnie jak każdy konspirator (...) Zdawaliśmy sobie sprawę, że nie może dojść do ujawnienia naszych działań, gdyż w przeciwnym razie cały nasz wysiłek i zaangażowanie poszłyby na marne (...) Jeśli ujawniono by tylko, że nasze towarzystwo na wspólnym spotkaniu stworzyło projekt ustawy bankowej, nie miałby on żadnej szansy uzyskania poparcia kongresu (...) Nie widzę w tym jakiejkolwiek przesady, by cel naszej tajnej wyprawy na Jekyll Island określać jako stworzenie realnej koncepcji tego, co ostatecznie wdrożono w życie jako System Rezerw Federalnych”.[10]
Wprowadzenie ustawy w życie zabrało trzy lata i wymagało silnego lobbingu politycznego oraz wyniesienie do władzy przyjaznego prezydenta. Projekt ustawy miał jednak wielu przeciwników, którzy otwarcie ją krytykowali. Senator Charles August Lindbergh Sr. ostrzegał: „ustawa Rezerw Federalnych powoła do życia najpotężniejszy trust na ziemi. Jeśli prezydent podpisze ustawę, zalegalizowany zostanie niewidzialny rząd władzy monetarnej (...) ta inicjatywa finansowa jest największą ustawodawczą zbrodnią wszech czasów”. [11] Otoczony gronem doradców pracujących dla Morgana Prezydent Wilson podpisał ustawę. Później jednak przyznawał się do nieszczęsnego błędu takimi słowami: „wielki naród przemysłowy jest w tej chwili uzależniony od systemu kredytowego”. „Nie tworzymy już rządu niezależnych poglądów, rządu wolnych przekonań, kierującego się głosem większości, stworzyliśmy rząd zależny od opinii i działający pod dyktando małej grupy wpływowych osobistości”. [12]
Jest wielką ironią historii, że to właśnie Wilson był krzewicielem idei „czynienia świata bezpiecznym dla demokracji”. I to właśnie pod sztandarem demokracji i przy wsparciu kosztownych kampanii PR amerykański „kompleks militarno-przemysłowy” przystępował do wszystkich konfliktów zbrojnych XX w. Konflikty te były wynikiem zakulisowych transakcji prowadzonych w ramach międzynarodowego systemu finansowego, o którego wpływach i potędze nikt z nas nie ma prawa ani wiedzieć ani publicznie rozmawiać. Żyjemy w świecie, którym rządzi pieniądz – temu nie potrafimy zaprzeczyć. Nie potrafimy jednak również pojąć natury tych rządów i znaczenia jakie rządy tego najpotężniejszego trustu na Ziemi miały na nasze historyczne losy i naszą obecną świadomość. Dopóki nie uda nam się zmienić zakłamanych wyobrażeń na temat rzeczywistego kryminalnego oblicza światowego systemu finansowego, pozostawać będzie on dla nas niczym innym jak systemem „władzy nad światem niewolników”.