Siergiej Protazanow zmarł 31 marca 2009 w wyniku pobicia. Jako dziennikarz gazety „Porozumienie Obywatelskie” opisywał naruszenia prawa i kulisy wyborów w merostwie Chimiki pod Moskwą.
Makszarip Uszew szef i współwłaściciel serwisu internetowego ingushetia.org został zamordowany 25 października w okolicach wioski Nartan w Inguszetii. Kierował stroną internetową Ingushetia.org po śmierci opozycjonisty, Mahometa Ewłojewa.
Również tych którzy zdążyli zbiec i szczególnie mocno zaszkodzili Kremlowi złym słowem czekała surowa kara - przykładem może być otrucie polonem byłego agenta Federalnej Służby Bezpieczeństwa Aleksandra Litwinienki, który w napisanej wspólnie z Jurijem Fielsztińskim książce „Wysadzić Rosję” dowodzi, że zamachy terrorystyczn z 1999 roku w Moskwie i Wołgodońsku były przygotowane i przeprowadzone przez agentów FSB aby zrzucić odpowiedzialności na Czeczenów i uzyskać pretekst do wznowienia wojny.
„Słowo jak głaz” to film o tym jak człowiek starał się wyczerpać z siebie całe człowieczeństwo, a skończyło się tym, że „czerpak” się złamał. – powiedział reżyser filmu Aleksiej Mizgiriew. Historia opowiedziana w filmie nakręconym w 2007 roku skojarzyć można właśnie z „buntem majorów” i kto wie czy film nie zainspirował i nie przygotował mentalnie na zmiany rosyjskie społeczeństwo podobnie jak...? No właśnie: Czy Rosyjscy artyści są w stanie zejść w głąb rosyjskiej duszy i poruszyć najgłębsze pokłady człowieczeństwa podobnie jak Jan Paweł II w czasie swojej pierwszej pielgrzymki w 1979 roku do Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej? Pomiędzy wizytą JPII w PRLu w 1979 roku, a początkiem Solidarność 1980 minęło zaledwie kilkanaście miesięcy. „Кремень” otrzymał nagrody w Rosji i za granicą. Pokazał patologie ciążące nad rosyjskim Ministerstwem Spraw Wewnętrznych . To co przedstawia film jest zbieżne z obrazem MSW jaki odmalował Dymowski w swoim apelu. Historia głównego bohatera - młodego Antona jest opowiedziana w taki sposób, że widz z nim sympatyzuje. Jego postępowanie jest przynajmniej częściowo usprawiedliwione brutalnością półświatka stołecznej milicji. Film trzyma widza w ciągłym napięciu, a przedstawiona w nim prawda zapada głęboko w świadomość. Podsumowując – cywilizacyjne zapóźnienia Rosji są dobrze widoczne w różnych grupach społecznych i na różnych szczeblach putinowskiego wertykału władzy. Potrzeba przeprowadzenia modernizacji jest pilna jak nigdy dotąd.