Rozważając moralność w Apocalypto nie można pominąć przesłania filmu. Oto stare walczy z nowym, natura z kulturą. Kultura i cywilizacja to uosobienie całego zła świata. To choroby, praca niewolnicza i brak szacunku dla innych. Kultura jest czysta i niewinna jak pierwsza miłość. Po obejrzeniu gibsonowskiej wizji Majów nie dziwi mnie zdanie mojego kolegi: „dobrze, że Cortez zrobił z tym porządek”. A na koniec, jakże by inaczej, niewinny dziki odnosi moralne zwycięstwo.

Na koniec warto przypomnieć, że szykuje się kolejny mroczny, ociekający krwią, dramat z przesłaniem. Podobno Gibson, na życzenie i za pieniądze wrocławskiego biznesmena, ma się zająć wyreżyserowaniem historii o Janie III Sobieskim i odsieczy wiedeńskiej. Zapewne Gibson nie oszczędzi nam nadziewania na pal, włóczenia końmi i przypiekania boczków aż flaki wyjdą na wierzch. A wszystko w imię choćby walki z terroryzmem islamskim. Ciekawe tylko jak będziemy przedstawieni my Polacy, czy aby nie skończymy w roli Rzymian katujących Chrystusa, albo Majów wyrywających serca ku uciesze gawiedzi. No i jak Gibson jako Sobieski poradzi sobie z czytaniem listów do Marysienki.

Tak czy inaczej, Gibson tworzy oryginalne kino. Kino, które może się podobać i które na pewno zapisze się w historii tej sztuki. Gibson wydaje się wierzyć w to, co robi, a to nie jest typowe dla kina amerykańskiego. Bezkrytyczne odrzucenie Gibsona wynika z tego, że zawsze znajdzie się ktoś, kto twierdzi, że wystający gwóźdź trzeba dobić, albo obrazi się na przeprawdziwioną historię.