Od ponad roku trwają próby dostępu do dokumentów, będących w posiadaniu Kancelarii Premiera. Dokumenty te mogą świadczyć o dokonaniu ich fałszerstwa przez wysokich urzędników państwowych. Szef Kancelarii, Tomasz Arabski, do części z nich odmawia prawa dostępu, natomiast przesyłając kopie innych, uniemożliwia bezpośrednie zapoznanie się z oryginałami. Sprawa toczy się w tej materii na drodze postępowania karnego i wszystko wskazuje na to, że przed polskim wymiarem sprawiedliwości ustalenie stanu faktycznego nie będzie możliwe. Być może dopiero skarga do trybunałów europejskich coś wyjaśni.
Zwłaszcza, że i kolejne sądy, przed którymi ten właśnie aspekt jest ustawicznie podnoszony, z uporem oddalają prawidłowo składane wnioski dowodowe, jakby w ten sposób rozpinały parasol ochronny przed ewentualną kompromitacją szczytów władzy. („Sąd sądzi, że sądzi”)
Wygląda na to, z tysięcy przykładów znanych społeczeństwu, że zasady, o których na wstępie, pozostają pustymi deklaracjami. W ich miejsce zastosowanie ma zasada ciągłości. Zmienił się system, mentalność i sposoby działania ludzi władzy nadal tkwią mocno zakorzenione w poprzednim systemie.
Agitacja do udziału w głosowaniu 7 czerwca na kandydatów do europarlamentu, ludzi tych samych opcji, tej samej władzy, obecnej i wielu minionych, nasuwa pytanie: po co, na kogo, w czyim interesie mamy wybierać znów tych samych reprezentantów tego samego tzw. establishmentu?
Czas wyborów, to również czas rozliczeń.
Witold Filipowicz

Warszawa, maj 2009 r.

mifin@wp.pl
Artykuły wymienione w tekście, opisujące szczegóły zasygnalizowanych spraw, dostępne są w sieci po wpisaniu tytułu w wyszukiwarkę .