Na powyższym przykładzie widać, że literackie wyobrażenia sztucznego człowieka nie są neutralne. Zawsze są one prezentowane z określonej perspektywy i każdorazowo wyrażają istniejące w danym okresie i miejscu stosunki panowania. Roboty i cyborgi mogą przecież służyć tak emancypacji, jak i zniewoleniu, mogą czynić nasze życie lżejszym i bezpieczniejszym, a mogą też być wykorzystane do celów militarnych i służyć represyjnej władzy. Radkowska-Walkowicz akurat temu wątkowi poświęciła niewiele miejsca, choć wydaje się on coraz bardziej aktualny. Niemniej jednak jej książka przekonująco pokazuje, jak istotną rolę w głównych narracjach naszej kultury odgrywają wyobrażenia robotów, cyborgów czy androidów. Jednym z ważnych aspektów człowieka jest bowiem dążenie do przekroczenia każdorazowo danych warunków życia. Sztuczny człowiek stanowi więc nie tylko naszą przypuszczalną przyszłość, ale jest też wyobrażeniem, które istotnie wpływa na naszą teraźniejszość.
Małgorzata Radkowska-Walkowicz, "Od Golema do Terminatora. Wizerunki sztucznego człowieka w kulturze", Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne, Warszawa 2008, str. 340.