Zauważa się, że coraz więcej kobiet pracuje z wyboru a nie przymusu ekonomicznego. Zasada równouprawnienia kobiet i mężczyzn zagwarantowana jest we wszystkich podstawowych, międzynarodowych dokumentach praw człowieka, podpisanych i ratyfikowanych przez Polskę: w Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka, ONZ Konwencji o Eliminacji Wszelkich Form Dyskryminacji Kobiet, Europejskiej Konwencji Praw Człowieka oraz Europejskiej Karcie Socjalnej.


Czy zasada ta jest jednak przestrzegana? Nie!!!Mimo iż raport Komisji Europejskiej na temat sytuacji kobiet w Unii Europejskiej i ich pozycji na rynku pracy przedstawia iż pozycja kobiet nieco się poprawiła, mimo to cały czas są one dyskryminowane na wielu obszarach działalności społeczno- ekonomicznej. W 2006 roku poziom zatrudnienia kobiet był niższy o ponad 14% niż mężczyzn. Jednak w ostatnich latach ta różnica zmieniła się. W okresie 2001-2006 zatrudnienie kobiet w wieku produkcyjnym wzrosło z 54,3% do 57,2 %, w tym samym czasie odsetek zatrudnionych mężczyzn wzrósł z 70,9% do 71,6%. Jednak wciąż istnieją bardzo duże różnice w porównaniu z poszczególnymi krajami UE.


Mimo tego iż kobiety są chronione różne ustawy o braku dyskryminacji, mimo iż równość kobiet i mężczyzn gwarantuje prawo dyskryminacja kobiet i mężczyzn możemy spotkać się na każdym kroku. Nowa konstytucja odnosi się do równości kobiet i mężczyzn w następujący sposób : „Kobieta i mężczyzna w Rzeczpospolitej maja równe prawa w życiu rodzinnym, politycznym, społecznym i gospodarczym. Kobieta i mężczyzna maja w szczególności równe prawo do kształcenia, zatrudnienia i awansów, do jednakowego wynagradzania za prace jednakowej wartości, do zabezpieczenia społecznego oraz do zajmowania stanowisk, pełnienia funkcji oraz uzyskiwania godności publicznych i odznaczeń".



Kodeks pracy w sposób następujący ujmuje problem równości kobiet i mężczyzn: " Pracownicy maja równe prawa z tytułu jednakowego wypełniania takich samych obowiązków; dotyczy to w szczególności równego traktowania mężczyzn i kobiet w dziedzinie pracy." oraz "Jakakolwiek dyskryminacja w stosunkach pracy, w szczególności ze względu na płeć, wiek, niepełnosprawność, rasę, narodowość, przekonania zwłaszcza polityczne i religijne oraz przynależność związkowa jest niedopuszczalna" Jednym z wyjątków od zasady równouprawnienia kobiet i mężczyzn w sferze stosunków pracy są przepisy "ochronne", określone w sposób szczegółowy w Rozporządzeniu Rady Ministrów dnia 10 września 1996r.