Trudno odnieść się też do chyba najważniejszego wydarzenia w Polsce w 2002 roku – a mianowicie popełnienie przez Romana Polańskiego „Pianisty”. Film odniósł ogromny sukces – między innymi 4 Oscary 2003 w tym dla Polańskiego oraz Złota Palma w Cannes. Historia Władysława Szpilmana, która powstała na podstawie jego własnych pamiętników – powinna być reprezentacyjnym filmem odrodzonej kinematografii polskiej. Jednak w 1945 roku na adaptację jego wspomnień kino polskie nie znajdowało jeszcze formy. I nie mniej ani więcej, tylko 57 lat trzeba było czekać na „Pianistę” – jedynego w obecnym i poprzednim stuleciu filmu polskiego, który znalazł się w głównym nurcie kina światowego. Jednak to była tylko, albo aż – kooperacja z amerykanami – ale i tak warto się cieszyć...

CIĄG DALSZY JUŻ NIEDŁUGO...