Prawdopodobnie  odbieranie własności, niszczenie tradycji,  a także odbieranie praw może być, zamierzanym lub nie,   środkiem do totalnej kontroli  rządzących nad społeczeństwem i jednostką. Czytałem  że takie  próby miały już miejsce w historii.Całkiem miła książka "Sekrety samurajów" opisuje  takie totalitarne państwo w dawnej Japonii , nie inaczej też próbowali postępować Chińczycy położeni na tektonicznej płycie  dwóch ścierających się ze sobą cywilizacji, "łacińskiej "jakbyśmy to za Konecznym powiedzieli  cywilizacji taoistycznej,  i  "bizantyjskiej", jeśli nie turańskiej, cywilizacji legijsko-kopnfucjańskiej.
Bliżej nas, takie próby podejmowali Rosjanie, którzy mocno przesiąknęli cywilizacją  mongolską podczas stuleci okupowania ich ziem przez mongołów, a z drugiej strony takie próby p0dejmowali "Prusacy", kiedyś podbijający ziemie Słowian zachodnich, Lechitów, i przejęli od nich sposoby rozwiązań społecznych, a konkretnie od Wieletów .I tą cywilizacje "wielecko-pruską" narzucili całym Niemcom.
Ale jak miałby wyglądać człowiek w takim niby-miejscu, człowiek pozbawiony wolności i przysługujących mu praw, bez własności i rodziny na których mógłby się oprzeć, bez religii do której mógłby sie zwrócić , -zostaje sam, bez  punktu oparcia i zakorzenienia, całkowicie powolny i pasywny.Zagubiony i bezradny.

Ale czy to nie  to kara,  jaką przychodzi zapłacić,  za wiarę ww utopie, czyli miejsca nigdzie i komunistyczne królestwa boże na ziemi. Wiarę w iluzje i świat którego nie ma. I mieszanie realnego świata ze światem marzeń

STRUKTURY ZŁA

Jeśli państwo jest złe , a jego gmach zbudowany  przeciw obywatelom, obywatele aby przetrwać zużywają swoją energie i czas na obchodzenie tego ponurego gmachu.I wtedy zamiast być przedsiębiorcą, kupcem, handlowcem, zamieniają sie w przemytników i spekulantów.
Jasne jest, że za taką sytuacje odpowiedzialne są władze państwa, tworząc system restrykcji i zapór przeciw obywatelom, a szczególnie przeciw ich wolności, budując coraz to nowe gmachy, korytarze i pokoje tego ponurego urzędu -gmachu, niby zamczyska  z zakazanych ostatnio, powieści Kafki.