Tymi słowami moja babcia zareagowała na informację, że grupa młodych ludzi w trakcie imprezy w Zabrzu propagowała symbole nazistowskie (symbol swastyki, pozdrowienia nazistowskie, muzyka itp). Dla ludzi, którzy przeżyli koszmar II Wojny Światowej i trudne lata powojennej odbudowy, niezrozumiałe jest, że ktokolwiek (szczególnie Polak) może promować faszyzm i komunizm. Zbrodnicze ideologie, które rozpętały trwające wiele lat piekło na ziemi i przyniosły śmierć dziesiątkom milionów ludzi. Na polach bitew: na Westerplatte, nad Bzurą, w ruinach Stalingradu, na plażach Normandii, na barykadach Warszawy, w jaskiniach Iwo-Jimy, w dżunglach Wietnamu czy na pustyniach Afganistanu. W trakcie wielkiego głodu na Ukrainie, w obozach śmierci w Oświęcimiu, Dachau, na nieludzkiej ziemi – w kopalniach Kołymy, przy wyrębie lasu na Uralu i Syberii, w atomowym piekle Hiroshimy i Nagasaki. Ginęli Polacy, Rosjanie, Ukraińcy, Niemcy, Amerykanie, Żydzi, Japończycy, Indusi… Miliony rodzin straciły ukochanych, wielu zostało kalekami fizycznymi i psychicznymi. Działania wojenne i czystki etniczne prowadzone na niespotykaną dotąd skalę wiele narodów pozbawiły dorobku pokoleń. Do dzisiaj na polach bitew na terenie byłego ZSRR przy każdej większej inwestycji znajdowane są tysiące kości – żołnierzy Wehrmachtu i Armii Czerwonej oraz ich sojuszników, pogrzebanych w tymczasowych mogiłach w latach 1941-1945. Nigdy nieekshumowanych, pozbawionych prawa do godnego, zwykłego pogrzebu i krzyża/nagrobka, pod którym rodzina może przynajmniej raz uronić łzę i zapalić świeczkę. Nawet na początku XXI w. co roku ktoś ginie lub zostaje ranny z powodu starej amunicji lub niewybuchów z czasów wielkich wojen XX w. Zresztą większość obecnych problemów Polski i całej Europy Środkowo-Wschodniej znajduje korzenie w skutkach II Wojny Światowej, a następnie Zimnej Wojny.
Dzisiaj coraz mniej osób pamięta lata 1917-1956, czyli okres największego terroru ideologii komunistycznej i faszystowskiej. Co raz częściej jest to element historii znanej z książek, filmów czy lekcji historii. Tegoroczni maturzyści nie pamiętają nawet wydarzeń w roku 1989 – pustych półek w sklepach, Okrągłego Stołu i Jesieni Ludów. Wiele robi się w obszarze pojednania i przebaczenia pomiędzy narodami. Oczywiście historia nie jest czarno-biała – byli dobrzy i źli Polacy, Niemcy, Francuzi, Anglicy, Żydzi… O tym też należy pamiętać. Jednak polityka tolerancji i przebaczenia wymaga ciągłego przypominania o zagazowanych w Oświęcimiu, umierających z wycięczenia w kopalniach Kołymy, zamordowanych w Katyniu, zagłodzonych na Ukrainie, rozstrzelanych, deportowanych, wypędzonych, emigrantach politycznych. O tym, że faszyzm i komunizm, Hitler, Lenin, Stalin, Himmler, Mussolini, Bierut, Beria i wielu im podobnych odebrało zdrowie, życie, młodość, wolność milionom ludzi.