Jeśli

w umiejętny sposób przeprowadzisz uczestników przez te emocje, to w

przyszłości, gdy któryś z nich wejdzie w stan pt. „gdybanie”,

absolutnie podświadomie, odtworzy łańcuch. I kolejno przejdzie przez

wszystkie emocje – przestając gdybać i zaczynając działać.
Całe

nasze działanie to nieustanne łańcuchy kotwic – każdy nasz stan, każda

myśl, każdy pomysł jest efektem czegoś, co było wcześniej. Dlatego,

jeśli będziesz przygotowywać sobie dobre łańcuchy, to zawsze dojdziesz

tam gdzie chcesz.

To jedna część Nested Loops, czyli

strategia. Wracając do drugiej, czyli przerywania historyjek w połowie

– pamiętaj, nie musisz dokańczać żadnej z historyjek. Jeśli

wystarczająco umiejętnie przejdziesz od jednej do drugiej, używając

sformułowań typu: „...i to przypomina mi o tym, jak kiedyś...” itp. to

świadomość podąży za opowiadaniem i będzie wchodzić w kolejne emocje.

Po jakimś czasie obudzi się z transu zdając sobie sprawę, że „Hej!

Przecież ten facet niczego tak naprawdę nie powiedział.”, ale jeśli w

historyjkach które opowiadasz będzie dużo śmiechu i ciekawych emocji,

ludzie powiedzą „Nie wiem o czym ten gość gadał, ale było genialnie”.

Właśnie.

To kolejna genialna cecha Nested Loops. Nie da się ich zapamiętać.

Jeśli otworzysz kilka, kilkanaście, kilkadziesiąt kółek – historyjek

pod rząd i zamkniesz tylko ich małą część, to najczęściej, te

niezamknięte, pozostaną niezapamiętane.

Popatrz na początek

tekstu. Otwarta jest historyjka o konferencji, potem jest o Kubusiu i o

świętach. Potem zaczyna się o rozwoju i dopiero następnie – kończę

opowieść o Kubusiu. Dalej – kończę opowieść o konferencji. Opowiastka o

świętach będzie najczęściej zapomniana (na świadomym poziomie), bo nie

została dokończona (+ była w środku, a zapamiętujemy łatwiej te, które

są na początku i na końcu).

Co może Ci pomóc tworzyć ciekawe

Nested Loops oprócz nieustających ćwiczeń? Słuchanie gawędziarzy i tzw.

„dusz towarzystwa”. Najczęściej są to osoby, które stosują tą strategię

podświadomie i dlatego mają takie efekty w rozmowach, opowiadaniu itp.

Sprawdź jak opowiadają. Jak przechodzą między historiami nie kończąc

ich. Jak stosują dygresje i czasem wracają do meritum sprawy, a czasem

Ty sam po jakiś czasie „budzisz się” i mówisz: „Zaraz, zaraz, my tu

gadu gadu, a odbiegamy od tematu...”.