„- Zastanawiałeś się stojąc przed lustremkogo w nim widzisz? – Spytał mężczyzna w podeszłym wieku, który przez swoje życie przeszedł dość dużo młodzieńca. Ten natomiast z dziwną miną odpowiedział:
- Siebie – było to dla niego tak oczywiste. Stary mężczyzna nie będąc zadowolony z takiej odpowiedzi, powtórzył swoje pytanie…”

A czy Ty, Ty i Ty zastanawiałeś/zastanawiałaś się, kogo widzisz w tym lustrze? Powyższa odpowiedź młodzieńca była jak najbardziej poprawna. Miał rację. Każdy patrząc w lustro widzi w nim siebie, a może tylko kogoś, kogo chciałby widzieć? Czy stojąc przed swoim odbiciem i zastanawiając się nad sobą, jesteśmy tą samą osobą co w szkole, na ulicy, przy znajomych? Czy może jest to całkiem ktoś inny od wewnątrz, a z wyglądu taki sam? Mnóstwo tych pytań, ale odpowiedź na nie zna każdy z osobna. Bardzo często będąc na przykład w szkole zachowujemy się inaczej, tak samo jest z towarzystwem, z którym w danej chwili przebywamy. Zmieniamy się pod ich wpływem niczym kameleon przechodzący z trawy na asfalt i zmieniający kolor. Opowiadamy swoim przyjaciołom historie, które nigdy wcześniej nie miały miejsca, zmyślamy różne sytuacje, aby tylko zwrócić na siebie uwagę. Nasuwa się jedno pytanie – po co to wszystko? Są osoby, które myślą, że właśnie dzięki temu staną się w środku zainteresowania. Najgorsze jest to, że poprzez takie a nie inne sposoby dochodzą do tego. Prędzej czy później te nasze kłamstewka wyjdą na jaw. Co wtedy? Nie zastanawiamy się nad tym wcześniej, kiedy mamy satysfakcjonującą nas wokół siebie grupę ludzi. Może czasami warto? Wracając do pytania – co wtedy? Przecież możemy stracić osoby będące w tym czasie dla nas tak bardzo ważne lub które wydawały się nam ważne. Wydawały, dlatego że przez cały czas wprowadzaliśmy je w błąd.
Miejscem, gdzie najwięcej osób podaje się za kogoś, kim nie jest, a pewnie chciałoby być jest Internet. Można tam znaleźć naprawdę bardzo dużo takich osób. Problemem później staje się rozszyfrowanie, kto jest tym prawdziwym, a kto wymyślonym przez nas samych. Trudno jest przyznać się nam do tego, co zmyślamy i żyjemy w zakłamaniu. W pewnym czasie sami zaczynamy się w tym wszystkim gubić i okłamujemy siebie samych. Czy warto jest żyć w zakłamaniu przed sobą, przed osobami, z którymi spędzamy najwięcej czasu? Chyba raczej nie.