Autorem ścieżki dźwiękowej do Soku z żuka nie mógłby być nikt inny jak słynny Danny Elfman – nota bene- przyjaciel Burtona. Kompozytor ten stworzył do filmu niezapomnianą muzykę, zawierającą w sobie elementy psychodelicznych dźwięków, zagranych głównie na skrzypcach, organach kościelnych i bębnach orientalnych. Chór przeplata się w tle między innymi z kastanietami, kontrabasem i delikatną harfą. Ponadto dwie piosenki pochodzą z jednego z albumów Harry’ego Belafonte. Mianowicie chodzi tu o Day O oraz Jump In The Line.

Elfman stworzył muzykę do innych wielkich produkcji Tima Burtona, między innymi do Edwarda Nożycorękiego, filmu Charlie i fabryka czekolady, Marsjanie atakują, do Gnijącej panny młodej, Dużej Ryby, Powrotu Batmana. Można by jeszcze długo wymieniać.
I tak jak wspaniała jest oprawa muzyczna, tak wielkie są filmy Tima Burtona. Jego niekonwencjonalna twórczość prowokuje współczesne kino do otwarcia się na nowe pomysły wymagające kreatywności reżysera. Filmy takie jak Sok z Żuka czy Edward Nożycoręki motywują widza to samodzielnego myślenia, działania i zastanowienia się nad sensem swojego istnienia. W gruncie rzeczy jego filmy mają duszę, gdyż opowiadają o istocie człowieczeństwa i proponują życie w nadnaturalnym świecie. W świecie wcale nie pozbawionym chaosu i niespodzianek. Podobnie dzieje się w filmach Davida Lyncha, Feliniego czy choćby Spike Jonza. Tam smak widza zawsze zostanie zaspokojony, gdyż serwuje mu się prawdziwą dawkę ‘nowokainy’. W końcu gdyby nie komiksowa groteska, cyrkowe sztuczki i a-realny świat bohaterów, czym byłaby nasza egzystencja? Nie byłaby niczym innym, jak marnym życiem bez filmów Tima Burtona.