To tylko niektóre hasła reklamowe pojawiające się na ścianach budynków. Wśród innych sloganów można było znaleźć pejoratywne spojrzenie na postać Jacka Kuronia. Na górze widniejące zdanie: „Spotkaj się z Jackiem Kuroniem, on ma coś do powiedzenia”, a pod nim szyderczy komiks z Żydkami mówiącymi „A co on tam powie…”.
Potem przychodzi kolej na erę Leszka Millera oraz Aleksandra Kwaśniewskiego i jego aparat władzy Maria Zmarz-Koczanowicz pokazuje, że wybory 1991 wygenerowały nowe pokolenia. Mamy do czynienia z prywatyzacją, gospodarką wolnorynkową i powstawaniem nowych miejsc pracy. Prywatny biznes przesłania zatem dawne idee wolności, zaś dawna filozofia życiowa odchodzi w zapomnienie.

W 1991 roku Douglas Coupland, kanadyjski pisarz, wydał książkę zatytułowaną Generacja X. Mówi ona o społeczności ludzi urodzonych pomiędzy 1961 a 1981 rokiem, którzy nie wiedzą, dokąd zmierzają i nie potrafią odnaleźć sensu własnej egzystencji. Litera „X” oznacza niewiadomą, bo generacja ta jest pokoleniem bez tożsamości, zagubionych we współczesnym chaosie, szukających ratunku w alkoholu, narkotykach i komputerowym świecie. Ponieważ nie widzą oni dla siebie przyszłości, często uciekają się też do samobójstw. Książka Couplanda są to historie zwykłych ludzi, zmagających się z problemami bezrobocia, ludzi, których łączy młody wiek i bezbarwna rzeczywistość. Ich wspólnym wrogiem są instytucje państwowe i prawne ograniczenia.
"Pokolenie '89" śmiało można ochrzcić mianem generacji bez tożsamości. W dobie nowego ustroju polityczno-gospodarczego, ludzie ci zatracili pierwotne ideały i wyznawane wartości. Działacze dawnej kultury kontestacyjnej otrzymali pracę za stosowne wynagrodzenie. Wielu z nich zostało wówczas redaktorami i dyrektorami wielkich koncernów medialnych.

Jednym z ostatnich komentarzy bohaterów filmowych był cytat Vargi: „Polska męczy”.
I rzeczywiście, tworzy się nowe pokolenie ludzi, których postawa życiowa podszyta jest komercją, a ideał pracy – prywatyzacją wszystkiego.