- Proszę pana, on mnie wyzwał.
Ktoś cieszy się, że dostał patkę, ktoś krzyczy, że ma zepsute buty i nagle mały brzdąc cięgnie Cię za nogawkę.
- Pana, a pan do kogo przyjechał?
- Ja?
- To jest wasz nowy wychowawca - wyręczył Cię twój Zmiennik - a teraz szybko myć ręce, schodzimy na obiad.
I znów słyszysz:
- Nie jem obiadu.
- Zupa jest nie dobra.
Jesteś przerażony, chyba nie tak miał wyglądac twój pierwszy dzień pracy. Zanim przekroczysz próg Domu Dziecka zastanów się, czy jesteś gotowy na poświęcenie swego czasu tym najmłodszym, na zawiązanie bucika, wytarcie noska, rozmowę o zwykłych codziennych problemach tych najmłodszych, żebyś po dziesięciu latach nie mówił: ,,o, rany znów wróciły potwory".

Swoje rozmyślania dedykuję moim przyjaciółką Ewie, Irenie i Klaudii.