W filmie „Rejs” Piwowskiego, inżynier Mamoń wypowiada kwestię;

„Nuda…nic się nie dzieje… dialogi niedobre… brak akcji…”. Dotyczy to

kina polskiego i gry aktorów, ale jak ulał pasuje to do sceny

politycznej w Polsce. Bo tak naprawdę – to nic się nie dzieje. Nic

znaczącego i ważnego – a na pewno nic pozytywnego. Nawet kłótnie z

przed kilku tygodni, w sprawie ratyfikacji Traktatu Lizbońskiego – nie

były dyskusjami o Polsce i jej miejscu w Unii Europejskiej i o

pryncypia – lecz rozgrywką socjotechniczno – polityczną Jarosława

Kaczyńskiego. Winę za ten marazm na scenie politycznej – i w państwie –

ponosi rząd Donalda Tuska i cała Platforma Obywatelska.


Trzeba

wyraźnie powiedzieć, że rządy te zaczynają być coraz bardziej

frustrujące. Pisałem już kilka krytycznych artykułów na temat tego, co

Donald Tusk obiecywał – a co się faktycznie realizuje. Zwracano mi

uwagę, że to za wcześnie, że trzeba dać czas, że sama zmiana stylu,

retoryki, oblicza rządy i Polski – to już wartość sama w sobie. Może i

tak, ale przypomina to trochę odmalowywanie fasad domów przy głównej

ulicy, na przyjazd papieża, a nie gruntowną przebudowę państwa.

Nie

rozliczałem tego rządu już po 100 dniach od jego powołania. To był zbyt

krótki okres, zbyt mało czasu na podsumowania i analizy. Jednak już po

tym okresie powinno być widać nie tylko taktykę rządzenia, ale również

strategię. Taktyka – to pokazanie się, że jest się rządem antypisu i

rządem dla obywateli. Strategi nie widać było wtedy – i nie widać

teraz, kiedy zbliżamy się do półrocza. Pytań i wątpliwości pojawia się

coraz więcej. Wczoraj pisałem o Pani minister Katarzynie Hall i jej

zapętleniem w sprawach edukacji. Wynika z tego, że z MEN nie daje sobie

rady. A tych problemów jest więcej; Reformy i ustawy o ochronie zdrowia

– nie widać.

Reforma finansów publicznych, w tym systemu

podatkowego – po odejściu z rządu profesora Stanisława Gomułki – mniej

wiemy, niż na początku kadencji. Już co najmniej trzy daty – 2009, 2010

i nie wiadomo kiedy… - padają ze strony polityków PO, kiedy się ich

zapyta o podatek liniowy. Nawet założenie budżetu – czyli jaki podatek

w przyszłym roku, czy płaski (dwie stawki), czy liniowy, jak będzie

wyglądała metodologia liczenia deficytu – też nie są jasne. I do tego

jeszcze dalej nie podjęta nawet dyskusja na temat KRUS. Reforma

emerytalna, mając kolosalne znaczenie na stan finansów państwa na

najbliższe 10 lat – też nie jest podjęta. Infrastruktura, budowa

autostrad – leży.