Pisałem już w iThink o Arcade Fire, którego trzon stanowi małżeństwo. Teraz nadszedł czas na rockowy zespół, w którego skład wchodzą trzej bracia i kuzyn. Wszystkich łączy nazwisko Followill.

To pierwsza płyta, która wyrwała mnie z euforii po koncercie The Rolling Stones. Również pierwsza, którą od tamtego czasu katuję!

Nie jestem idiotą, żeby nieść w świat wieść, że Madonny koniec nastał. Jednego mogę być pewien, w tym sezonie o Madonnie nie ma co mówić. Bardziej interesujący jest powrót jej czarnego odbicia.

W książce liczącej 236 stron o nieprawdopodobnie oryginalnym i tajemniczym tytule „Bjork”, Lesław Haliński, literat? pisarz? mistrz pióra? stara nam się udowodnić jak wspaniałą, genialną, cudowną i nieprawdopodobną osobą jest Islandka.

Szanowni Państwo, jeśli macie już dość permanentnego bólu egzystencjalnego IV RP, to zapraszam do Australii.

Nie jest źle z muzyką. Ten rok był tego przykładem. Oto podsumowanie tego co dobre i złe w 2007 r. Uprzedzam, będzie subiektywnie.

W tym roku dyktatura na parkiecie należeć będzie do Nowego Jorku. Stamtąd przypłynęły dwie płyty, które skopią niejeden tyłek i wprawią biodra w ruch. Czas odstawić mózg do słoika i iść się odprężyć. W końcu czasem człowiek musi.

Można uważać Francuzów za naród bufonów, ale nie można odmówić im talentu do współczesnej muzyki.

Podobno Polska to kraj katolicki. Podobno katolicyzm oznacza ciemnogród. A co, jeśli katolik ma kilka pytań do Boga?