Każdy z nas chciałby być akceptowany przez otoczenie. Chcielibyśmy, żeby inni tolerowali naszą inność i naszą odmienność, w końcu to, kim jesteśmy to nasza indywidualna sprawa.

Gdyby przenieść ich niemowlę w teraźniejszość i poddać obowiązującej procedurze nauczania i wychowania poza wyglądem prawdopodobnie nie różniłby się od swoich rówieśników.

Tak często krytykowana i atakowana odmienność (a może w tym wypadku normalność) może ma swoje uzasadnienie? Może jest lepsza niż ogólnie przyjęte "normy"?