Tak przy okazji – kilka lat temu Newsweek opisywał, jak to urzędnicy polskiego Ministerstwa Zdrowia arbitralnie przyznawali kupione za kilka milionów złotych tomografy czy aparaty EEG szpitalom, które trzymały je latami z braku warunków w piwnicach w ogóle nie wykorzystywane, chociaż w każdym innym kraju taki szpital czy placówka musiałyby systematycznie wykazywać, ile pacjentów korzysta z tak drogiego sprzętu oraz że właśnie w tej, a nie innej miejscowości jest on najbardziej potrzebny . U nas dopiero jakaś przypadkowa kontrola wykryła te fakty, ale nikt nie ucierpiał poza pacjentami i społeczeństwem, którego wysiłek i ciężko wypracowane pieniądze poszły w błoto . Wcześniej nikogo nie interesowało, że ludzie z tych miejscowości jeżdżą dalej na swój koszt do placówek w sąsiednich dużych miastach na badania, które powinni mieć u siebie. Nie przeszkadza to decydentom wołać o podwyżkę składek zdrowotnych, bo oczywiście dalej za mało.

Podobnie - dzisiaj jeżeli zdarzy się statystycznie chociaż jeden na tysiąc nieuczciwy lekarz i w porozumieniu z drugim statystycznie nieuczciwym farmaceutą rozparcelują na tzw. martwe dusze – nieświadomych niczego emerytów i rencistów - serię drogich lekarstw, to praktycznie płaci za to całe społeczeństwo , sprawa jest nie do udowodnienia i pieniędzy ze składek zdrowotnych na takie „leczenie” nigdy nie starczy, a ludzie prawdziwie chorzy, a nie majętni będą umierać, bo dla nich zabraknie środków – nie mówiąc już , że dla całej rzeszy oddanych swojej pracy lekarzy i pielęgniarek też siłą rzeczy zabraknie funduszy . Proponowane karty płatnicze komplikują takie proste obecnie przekręty i ponadto pozwalają łatwiej rozliczyć nieuczciwych.

Kolejna sprawa - karta powinna też zawierać historię choroby konkretnej osoby (to co wprowadzono na Śląsku). Dzięki temu każdy lekarz będzie wiedział, że np. pacjentka była dziś już u innego lekarza, który stwierdził to i to i przepisał jej takie i takie lekarstwa, w tym np. darmowe czy nisko płatne. Pozwoliłoby to wyeliminować hipochondryków czy lekomanów, którzy gromadzą leki potrzebne innym. Jednocześnie być może wiele osób objętych leczeniem zdałoby sobie sprawę, że państwo czyli całe społeczeństwo miesięcznie płaci za ich leczenie np. kilka czy kilkanaście tysięcy złotych – nie żeby wytykać - tylko uświadamiać koszty i że inni ludzie pomagają także tobie.