Natomiast w tej samej aptece są artykuły o absurdalnych relacjach cenowych. Policzmy cenę jednej tabletki w opakowaniu mniejszym "Polocard" (75 mg) - 4,99 zł/60 szt. = 8,32 gr/szt. W opakowaniu większym (są dwukrotnie większe tabletki - 150 mg) - 14,70 zł/60 szt. = 24,5 gr; w przeliczeniu na 75 mg, to taka porcja kosztuje 12,25 gr/szt., zatem tabletki w opakowaniu większym są droższe o 47% niż w mniejszym, co jest zaprzeczeniem podstawowej handlowej zasady. Powstaje pytanie - kto kupi droższe opakowanie (jeśli lekarz zaleci łykanie porcji 150 mg) za 14,70, skoro może kupić dwa mniejsze (i łykać po dwie tabletki) za niecałe 10 zł, oszczędzając prawie 5 zł? Oczywiście, nie każdy musi zgrabnie liczyć, zwłaszcza w pamięci, ale każdy klient ma prawo oczekiwać, że sklepy ustalając ceny robią to z kupieckim podejściem, kierują się jednak logiką.
Także alogiczne są ceny tabletek „Etopiryna” tamże. Skoro pudełeczko 30 tabletek kosztuje 6,85 zł, to opakowanie z 10 tabletkami powinno być droższe niż 2,28 zł a kosztuje tylko 2,15 zł (albo inaczej – skoro 10 tabletek kosztuje 2,15 zł, to 30 tabletek powinno kosztować mniej niż 6,45 zł a kosztuje aż 6,85 zł).
Jeśli jakiekolwiek biuro turystyczne oferuje wczasy w dowolnym miejscu, to zawsze (a może jest znany przykład odwrotny?) turnus dwutygodniowy powinien być tańszy, niż dwa turnusy tygodniowe (choćby z powodu jednakowych cen przejazdu/przelotu w obie strony). Jeśli ktoś będzie kupować dwa auta, domy, statki lub fabryki, to można uznać, że zapłaci za parę mniej niż wynosi podwójna cena pojedynczego towaru.
Czy opisane nielogiczne dysproporcje powinny być zmienione w stronę bardziej logiczną? Oczywiście! I miejmy nadzieję, że zostaną obniżone ceny zbyt drogich artykułów, nie zaś podwyższone zbyt tanich - może pośrednie rozwiązanie? Byle logiczne...


PS Odpowiedź z apteki - Witamy, z informacji zasięgniętych od naszego koordynatora wynika, że ceny są prawidłowe.