Zakończę hasłem robotniczym. „Piszta co chceta!” Ale piszcie z serca. Niech waszym motorem będzie serce, a nie portfel. Niech wasze pisarstwo będzie przesiąknięte duchem miłości, a nie strachu. Niech daje radość innym i sprawia, by czytający mieli z tego pożytek i radochę. To jest chyba przepis na pisanie. Piszmy, bo fajnie jest pisać. Pisanie wyzwala.

Nie przejmuj się jeżeli z tego co piszesz wynika jakieś zło czy przykre rzeczy. Nie przejmuj się jeżeli jakaś nienawiść z Ciebie wychodzi w Twoich tekstach czy złość lub żal. Traktuj to jako metodę samopoznania. Masz to na papierze, więc możesz już z tym pracować. Nie chwal się może tym każdemu, ale... ciesz się, że udało Ci się coś takiego napisać. To jest naprawdę bardzo cenne. Nie oceniaj, tylko pracuj nad tym. Pytaj, dlaczego tak i szukaj odpowiedzi. Jak by co to pytaj o pomoc. Jest pełno ludzi, którzy z chęcią Ci pomogą rozwikłać te zagadki. A tak właściwie, to tylko to się w  życiu liczy - samopoznanie i urzeczywistnienie. Masz na to całe życie(a).